http://www.indiabuzzing.com/wp-content/uploads/bird-flu-cartoon.jpg
Και λίγη συμπόνοια για όσους έχουν την κοινή γρίπη ρε παιδιά!!!


Γιατί άμα πεις ότι έχεις γρίπη, σε ρωτάνε όλοι με τρομερό ενδιαφέρον: "Μήπως έχεις την καινούργια, αυτήν την Η1Ν1;;;;;"
http://static.desktopnexus.com/wallpapers/145021-bigthumbnail.jpg

Και αν τους πεις όχι, τότε παίρνουν ένα απολύτως απαξιωτικό βλέμμα, και δείχνοντας όλη τους την απογοήτευση σου λένε κάτι τύπου: "αααα, ντάξει τότε, δεν είναι τίποτα" και αλλάζουν κουβέντα!

http://img.chinaa2z.com/uploadpic/news/2009/20090504/20090504101935716175/1241403832.jpg
Γιατί ρε φίλε;

Πως δεν είναι τίποτα;

Δεν φταρνίζομαι εγώ δηλαδή,
δεν με πονάει ο λαιμός;

Δε βήχω;

Δεν έχω πυρετό;

Δεν έχω κομάρες;

http://www.santacruzhealth.org/flu/images/flu.jpg
Επειδή δηλαδή δεν είναι το Η1Ν1;;;;;;;

Ψωνάρες!!!!
Bookmark and Share

Καλοί μου φίλοι καλησπέρα!!!
Σήμερα η ανάρτησή μου είναι φουλ χρηστική!
Καθημερινά, διασχίζοντας την πόλη με το αυτοκίνητο βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να "αποκρούσω" τις ορδές των βαρβάρων!
Όπερ μεθερμηνευόμενον τα πλήθη των λαθρομεταναστών/τσιγγάνων/αναξιοπαθούντων salesmen που χώνουν το κεφάλι τους μέσα στο αμάξι και μου πασάρουν την πραμάτεια τους. Χαρτομάντιλα, φορτιστές, στυλό, αναπτήρες, cd/dvd,κουλούρια, ρολόγια τοίχου, βιολιά, καλύμματα τιμονιού, κομπολόγια, πίπες, μπανάνες.. αλλά και υπηρεσίες όπως καθάρισμα τζαμιών και φαναριών αλλά και άλλες υπηρεσίες πιο...βραδυνές είναι κάποια μόνο από όσα περιλαμβάνει το μενού!
http://users.auth.gr/~marrep/LESSONS/ERGASTIRI/NEW_TECHNOLOGY/images/121_pad_upt.jpgIIIIIIfIrI.jpg
Και αλίμονό σου αν δε θέλεις!!
Δεν ξεκολάνε οι βδέλλες από επάνω σου μέχρι να πάρεις κάτι. Και το όχι ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ!
Βρε τι κλείνεις το παράθυρο, τι κουνάς το κεφάλι, τι χτυπιέσαι, τι φωνάζεις, τι παίζεις τους υαλοκαθαριστήρες...αυτοί εκεί! Και αν επιμείνεις και τους νευριάσεις τότε σου πατάνε και ένα βρισίδι και σου τραβάνε και καμιά κλωτσιά στο αμάξι για να μάθεις εσύ!!!

Και μένεις εσύ να αναρωτιέσαι: ΤΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΠΛΗΡΩΝΩ; Και γιατί πρέπει να το περνάω αυτό κάθε μέρα; Ποια είναι η λύση; Τι μπορώ να κάνω για να μη μου κοστίζει η κάθε διαδρομή 15€ ή να μην μου σπάνε τα νεύρα από φανάρι σε φανάρι;

Απελπισμένε μου αναγνώστη μη στεναχωριέσαι και μην απελπίζεσαι. Σου έχω τη λύση!!!
Θα τυπώσεις τον παρακάτω κατάλογο και θα τον βάλεις σε ένα καρτελάκι στο παρμπρίζ!!!
Και μετά κανείς δεν μπορεί να σου πει ότι δεν κατάλαβε ότι ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ!!!!


Ελληνικά: Όχι, δεν θέλω
Afrikaans: Nee, ek nie wil
Albanian: Jo, unë nuk dua
Bulgarian: Не, аз не искам
Chinese: 不,我不想
Filipino: Hindi, hindi ko gusto
Hindi: नहीं, मैं नहीं चाहता
Persian: نه ، من نمی خواهم
Polish: Nie, nie chcę
Romanian: Nu, nu vreau
Russian: Нет, я не хочу
Swahiki: Hapana, sitaki
Thai: ไม่ ฉัน ไม่ ต้องการ
Turkish: Hayır, istemiyorum
Ukrainian: Ні, я не хочу
Vietnamese: Không, tôi không muốn

Υ.γ. Τώρα που χαμογέλασες δες παρακάτω στα link και την πραγματική (θλιβερή) κατάσταση
http://deltio11.blogspot.com/2009/11/blog-post_3507.html
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=102972
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=8476853
http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/issues/2007/06/24/240607%2062.pdf
Bookmark and Share

Ο Δημήτρης Λιαντίνης είχε γράφει για τα παιδικά χρόνια του Δελμούζου: «…ήταν του δήμαρχου ο γιος. Παιδί ενός εύπορου εμπόρου και κτηματία με υποστατικά και κατάσταση. Η υλική ευπραγία της οικογένειας θα τον συνδράμει στο πνευματικό του ξετύλιγμα και αναφορικά με τις σπουδές και τους τόπους στην Αθήνα και τη Γερμανία και αναφορικά με το στοχασμό και τη δράση σε ολόκληρη τη ζωή του. Οι αγροί του πατέρα και η επαφή με το γεωργικό βίο θα συνεισφέρουν τα πολλά που σχετίζονται με τον προσδιορισμό εξευγένισης που θα οργανώσει το μυαλό και ολόκληρη την ύπαρξή του. Αυτά θα εδραιώσουν μέσα του τους χαρακτήρες του ένυλου και του εμπράγματου, του συγκεκριμένου και του πρακτικού».

«Αλλά παράλληλα θα τυπώσουν στο χάρτη της πνευματικής του γεωγραφίας τον τύπο του ψυχικά και ηθικά ρωμαλέου ανθρώπου. Έτσι, που να επισημάνει νωρίς και να μετρήσει με ακρίβεια τη νοσηρότητα του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα. Για να ορθώσει βλέμμα και να της αντισταθεί. Τη στοιχειώδη αγωγή και τις εγκύκλιες σπουδές από τα έξι ως τα δεκαοκτώ ο Δελμούζος θα τη λάβει στην Άμφισσα. Εκεί θα βιώσει ταυτόχρονα και σύδετα και το εστί δασκαλισμός και ραγιαδιλίκι».

«Θα βιώσει, δηλαδή, το ότι η σκλαβιά στην ψυχή του Έλληνα συνεχίζεται ασφαλής και αμεριμνομέριμνη από την εποχή της γιανιτσαριάς και του σουλτανάτου. Ότι εξακολουθεί να ζει και να βασιλεύει στη φτωχή Ελλάδα, όπως εκείνη η κακή Γοργόνα που πετρώνει ό,τι κοιτάει. Ότι έμεινε ανέγγιχτη από το λυτρωμό του γένους και τις οχτακόσιες χιλιάδες ψυχές που χύσανε το αίμα τους ποταμηδόν στον ιερό αγώνα, όπως κατέθεσε ο Τερτσέτης στην πρώτη δίκη τ' Αναπλιού. Στα 1834».

Για τις εκπαιδευτικές μεθόδους του Δελμούζου, ο Λιαντίνης έχει γράψει: «Εκράτησε το αναλυτικό πρόγραμμα αλλά κατάργησε τα βιβλία. Εκράτησε την ποιοτική επίδοση, αλλά κατάργησε τις εξετάσεις και την προαγωγή ή τη στασιμότητα στις τάξεις. Εκράτησε την ανακοινωτική ορμή και τη σώζουσα πειθαρχία, αλλά κατάργησε το μονόλογο του δάσκαλου και την αγία ράβδο. Κατάργησε την παθητικότητα, τη σιωπή, το φόβο, την ανία, την αβουλία, τη συμβατικότητα, τη μηρυκαστική μίμηση, την υποκρισία του μαθητή. Τη λόρδωση, την κύφωση και τη σκολίωση στον τρόπο συλλογισμού του παιδιού».
Μαθήτριες του Ανώτερου Παρθεναγωγείου Βόλου. Πάνω αριστερά ο Αλ. Δελμούζος

«Και στη θέση του κενού έφερε στοιχεία γόνιμα και δημιουργικά. Έφερε την αυτοκίνητη και την αυτογέννητη γνώση. Έφερε τη δράση και την αυτενέργεια. Έκαμε το νεαρό τρόφιμο έναν μικρόν εργάτη, μια προπαίδεια επιστήμονα, έναν προσωπικό ερευνητή, έναν αρχαϊκό ζητητή της αλήθειας και της γνώσης. Της γνώσης που δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται. Και της αλήθειας που δεν παραδίνεται αλλά κατακτιέται. Σε τρία λιθάρια γωνιακά ζήτησε να χτίσει την προσωπικότητα του παιδιού: στην αυθυπαρξία, στην ευθύνη, στην υπεροχή».

«Έφερε στην αγωγή τη συνεργασία και την κοινωνικότητα, έξω από τις προκαταλήψεις του εγωισμού και του αλτρουϊσμού που έλεγε ο Αριστοτέλης. Όχι τύπους και γράμματα και λόγια που πετούν και σκορπίζονται. Αλλά τη συνεργασία που είναι ανακάλυψη πράξης, σφυρηλατημός χαρακτήρων κι εκείνος ο αστραφτερός πόλεμος μέσα στην άμιλλα, που γεννά από τον απλό πολίτη το μικρό νομοθέτη. Και που οδηγεί στους γνήσιους δεσμούς τους συναγωγούς φιλίας».

Ο Δελμούζος (στη μέση) μαζί με τους Σκληρό και Τριανταφυλλίδη στην Ιένα της Γερμανίας.

Στις εκπαιδευτικές μεθόδους του Δελμούζου αντέδρασε άγρια η σκοταδιστική Εκκλησία με κινητοποιήσεις του θρησκόληπτου όχλου από τον μητροπολίτη Δημητριάδος Γερμανό Μαυρομάτη και την ελεγχόμενη από την Εκκλησία αντιδραστική τοπική εφημερίδα «Κήρυξ»: «οι διαδηλωταί εξαφθέντες εζήτησαν να μεταβούν να καύσουν το Παρθεναγωγείον. Πληροφορηθέντες όμως ότι τούτο φυλάσσεται υπό εφίππου δυνάμεως, ηθέλησαν να καύσουν την οικία του κ. Δελμούζου, αλλά πληροφορηθέντες ότι και εκεί εφύλασσε δύναμις στρατού, διελύθησαν», έγραψε η εφημερίδα «Θεσσαλία»
.http://roides.files.wordpress.com/2008/09/delmouzos-3.jpg
Μητροπολίτης Δημητριάδος Γερμανός


Στις 23 Σεπτεμβρίου 1911 ο υπόδουλος και αυτός στην Εκκλησία ανακριτής Λαρίσης Τιμολέων Αμπελάς παρέπεμψε μαζί με άλλους τον Δελμούζο στην περιβόητη δίκη των «Αθεϊκών» (Απρίλιος 1914) με τις κατηγορίες της «αντιχριστιανικής προπαγάνδας», της «παρακώλυσης προσευχής», της «αντεθνικής δράσης», της «εξύβρισης επισκόπου», του «προσηλυτισμού», της «κομμουνιστικής προπαγάνδας» και της «διάδοσης αθεϊστικών απόψεων».

Ο Λιαντίνης έχει γράψει: «Ο Δελμούζος δικάστηκε στο Ανάπλι τον Απρίλη του 1914, εξαιτίας που δίδαξε στο Παρθεναγωγείο του Βόλου την αλήθεια, την εμορφιά και την Ελλάδα. Κύριοι κατήγοροί του εστάθηκαν δύο πνευματικά χολερόβλητοι άνθρωποι. Ένας δημοσιογράφος που τον έλεγαν Κούρτοβικ. Όνομα εβραίικο, που μου φέρνει στο νου το Λαζάρ Καγκάνοβιτς, τον έναν από τους τρεις που τους έμεινε πιστός ως το θάνατό του ο Ιωσήφ Στάλιν. Ο άλλος ήταν ο Επίσκοπος Δημητριάδος Γερμανός Μαυρομμάτης. Ένας καλόγερος αγράμματος, εμπαθής, ευρωτιών και αρκουδοφόρος, που οι δεσμοί του με την παιδεία, την αρετή και την Ελλάδα θυμίζουν την αγάπη του Κιουταχή και του Ιμπραήμ για τους Μεσολογγίτες. Η κατηγορία κατά του Δελμούζου έγραφε: είναι άθεος, ανθέλληνας και διαφθορέας των νέων»

«Στη δίκη του Αναπλιού ο Δελμούζος με τη σθεναρή υπεράσπιση πολλών φωτισμένων Ελλήνων αθωώθηκε. Ωστόσο, αν ο χειμασμός του δεν εξελιχθηκε σε τραγωδία, σε κάθε περίπτωση έλαβε τους χαρακτήρες και τον τύπο του δράματος. Ήταν ένα συγκλονιστικό βίωμα κινδύνου, πικρίας και οδύνης που τον συνόδεψε σε όλη του τη ζωή. Από δω σαν παράπονο, από κει σαν σεμνή περηφάνια»

«Έζησε στον τόπο του νοσταλγώντας τον τόπο του. Έζησε στον τόπο του την πικρή, την υπερήφανη και την αδιαμαρτύρητη εξορία του. Ωσάν το μεγάλο Θουκυδίδη στη Σκαπτή Ύλη. Ο Δελμούζος τελείωσε τη ζωή του στις 10 Δεκέμβρη του 1956 στην Αθήνα, ανεπαίσχυντα και γαλήνια. Άγνωστος, ιδιώτης, απράγμων και παραμελημένος από τους άλλους. Όπως ακριβώς είχε ευχηθεί να ζήσει ο Ιθακήσιος Οδυσσέας, αν η αγαθή τύχη γινόταν τρόπος να του ξαναδώσει μία δεύτερη δυνατότητα ζωής» έγραψε ο Λιαντίνης.

:«Ο ανθρωπισμός είναι βέβαια αντίθετος με τον εθνικισμό και τις συνέπειές του, όχι όμως και με τον εθνισμό. Ο πρώτος με το υπερτροφικό ξεχείλισμα του εθνικού εγωϊσμού, τυφλώνει κι εμποδίζει τη σωστή εκτίμηση των άλλων, και σπρώχνοντας ως την περιφρόνησή τους, τείνει να εξαφανίσει βασικές ανθρωπιστικές αξίες, και απάνω απ’ όλα το δικαίωμα που έχουν όλοι οι λαοί και όλα τα έθνη για ελεύθερη ζωή και ανάπτυξη. Αντίθετα ο εθνισμός, κρατώντας την εσωτερική συνοχή των ατόμων και ομάδων που ανήκουν σ’ ένα έθνος, μπορεί με τη σωστή οργάνωσή τους και την εντατική τους καλλιέργεια ν’ αναπτύσσει στο μάξιμουμ τη δυναμικότητα του εθνικού συνόλου του πολιτισμού του».

Και πως να μην τον κυνηγήσουν...;

Υ.γ. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία ψάξε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ,
Υ.γ. Για να μην ξεχνάμε και τα αιτήματα της ημέρας
Bookmark and Share

17 Νοέμβρηδες

Posted by Γ.Π. under
Για να θυμηθούμε τι έγινε τότε...



Και για να αναλογιστούμε πως όσα υπήρξαν τότε, έχουν "αλλάξει" τώρα

Bookmark and Share

Έχω να απευθύνω μια πολλή σοβαρή απορία προς τα μέλη ΔΕΠ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών (λόγω εντοπιότητας) ιδιαίτερα του Κλινικοεργαστηριακού τομέα, ιδιαίτερα δε του Βιοχημικού εργαστηρίου!

Μήπως θα έπρεπε να επανεξετασθούν οι φυσιολογικές τιμές των μικροβιολογικών εξετάσεων
και να επαναπροσδιοριστούν (προς τα άνω βεβαίως, βεβαίως) για όσους διαμένουν κοντά/δίπλα/απέναντι/άνωθεν/πλευρικά ή ακόμα και με θέα σε σουβλατζίδικο/ψητοπωλείο/κοτοπουλάδικο/deliverάδικο/χαμπουργκεράδικο κτλ κτλ ....

http://www.hellenica.de/Griechenland/Kouzina/Souvlaki1.jpg

Και αν κάποιος βιαστεί να γελάσει και να κοροϊδέψει ας πάει να μείνει ο ίδιος πάνω από κανένα από αυτούς τους ναούς της γαστρονομίας (και γαστροοικονομίας μη σου πω γιατί τα υπόλοιπα ...δεν φτάνονται πια!) και μετά να έρθει να μου πει πόση είναι η χοληστερίνη του, πόσα τα τριγλυκερίδιά του και πόση η ...μαγκιά του να μπουκάρει το τσιγαρισμένο λίπος από το παράθυρο και αυτός να μου ψιλοκόβει νερόβραστα κωλοκυθάκια (δεν είναι ορθογραφικό, εντάξει;!!!) για σαλάτα με μπόλικο ξύδι!!!


http://www.cityofathens.gr/files/Souvlaki_credit_Louisa_Niko_middle.jpg

Υ.γ. Θέλω να παραγγείλω τώρα!
Bookmark and Share

Η ορμητική των μαλλιών σου η χίμαιρα,

τα πυρωμένα της ματιάς σου τα σίδερα,

και τ' αλμυρό των χειλιών σου τα χάιδεμα,

λούζουν με μύρο ξανθό από χρυσάνθεμα,

το πρωινό της Δευτέρας τ' ανάθεμα


http://lh3.ggpht.com/_Kzy-xG-caz8/RgU9isCLYuI/AAAAAAAAAJk/5ex4ypkZhy4/j0407275.jpg
Bookmark and Share

http://www.global-b2b-network.com/direct/dbimage/50305984/Wooden_Toy.jpg
Ναι φίλοι μου! Εγώ που έχω τόσο εκπεφρασμένη (!) άποψη κατά των μπλογκοπαίχνιδων σας προσκαλώ σε ένα και μάλιστα όχι από τα εύκολα.

Στα πλαίσια της τεράστιας προσπάθειας (της οποίας ηγούμαι καθώς είμαι και ο μοναδικός γνώστης και μέλος της) της αναζωπύρωσης του πραγματικού ενδιαφέροντος και της επικοινωνίας γύρω από το ιστοχωριό σας προ(σ)καλώ να κάνετε μια ανάρτηση παρουσιάσης ενός καινούργιου μπλογκ! Εννοώ δηλαδή ότι σας ζητώ να μπείτε στον γλυκό κόπο να μας συστησετε/γνωρίσετε/παρουσιάσετε ένα καινούργιο μπλογκ που σας φαίνεται ενδιαφέρον.
http://www.babyproofingplus.com/images/storefront/01e89ad4-0fa6-4eb8-a780-846e1def71aa.jpg

Οι όροι του παιχνιδιού:
- Να μην είναι μπλογκ κάποιου από τους ήδη φίλους σας
- Να σας αρέσει πραγματικά και να αρχίσετε να το παρακολουθείτε
- Να έχετε κάνει το πρώτο βήμα αφήνοντας ένα σχόλιο σε κάποια ανάρτησή του.

http://www.thecuddlytoyshop.com/ekmps/shops/thecuddlytoy/images/zebra-pull-along-wooden-toy-sevi-528-p.gif
Και επειδή αν δεν το κάνω προσωπικό ξέρω ότι θα περάσει στο ντούκου (άσχετο, τι είναι το ντούκου;;;) προ(σ)καλώ, σεβόμενος το χρόνο και τη διάθεσή τους, όποιους από τους καλούς μου φίλους Χούλκ, Μελίτη, Μαλεράκο, Antoine, One Happy Dot, Jacki, Πρωτόπλαστη, και φυσικά την (πιο) παιχνιδιάρα Ζουζού!

http://www.ethicalbabe.com/pimages/1993640652.jpg
Φυσικά θα κάνω ο ίδιος την αρχή παρουσιάζοντάς σας την Άλλη άποψη!

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZThpEVsMHaWflR18VR3rBLse5HeHcDD2s0blIXR7XsUVaP5dHkNKs90ko9CvieWI73eVrTSgi1R7-dNn2UPHVMTLXEdh7Cs0_TEoMjYCoZmw42yn5zkRMASGWPu6LupastUoG22_y3kcf/s1600-r/1.JPG
Και δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερη περιγραφή από αυτή που επέλεξε ο ίδιος ο "συγγραφέας":

<<Δημιούργησα αυτό το blog με σκοπό να δημοσιεύω φιλοσοφικά κείμενα, επίκαιρα άρθρα , αφιερώματα , ιστορικά γεγονότα , θεωρίες συνομωσίας , όμορφες μουσικές , ποίηση , λογοτεχνία και γενικώς οτιδήποτε μπορεί να δώσει τροφή για σκέψη στο μυαλό του ανθρώπου.Πολλές φορές τα κείμενα που θα διαβάσετε εδώ πιθανόν να σας φανούν ανατρεπτικά, επαναστατικά , ακραία και διαφορετικά. Ξοδέψτε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας για να διαβάσετε κάποιο απ΄τα κείμενα του blog , δεν έχετε να χάσετε και τίποτα !>>

Χωρίς να σημαίνει ότι συμφώνω πάντα με το περιεχόμενο των αναρτήσεων του, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα, γιατί πάντα είναι σημαντικό και χρήσιμο στη ζωή μας να υπάρχει και ...η άλλη άποψη...!

Σειρά σας...


Bookmark and Share

Πήγα χθες και είδα την πολυσυζητημένη ταινία του Παντελή Βούλγαρη: "Ψυχή Βαθιά".
Πολυσυζητημένη και αμφιλεγόμενη.
Αδίκως αμφιλεγόμενη όμως. Γιατί η ταινία είναι ξεκάθαρα κακή!
Ή για να μην είμαι σκληρός ...απλά περιττή.

Στις δύο ώρες τις ταινίες δεν συγκρατώ ούτε μια σκηνή, δεν παίρνω μαζί μου ούτε μια σκέψη (με τρανταχτή εξαίρεση το μοναδικό πέρασμα του Ηθοποιού Θανάση Βέγγου).

Η ιστορία κενή, η Ιστορία απούσα.

Ο νέος που επέλεξε να δει αυτή την ταινία (και να γυρίσει την πλάτη στο This is it-μας πρήξατε με τον συγχωρεμένο!) με την ελπίδα να γνωρίσει κάτι από την ιστορία του τόπου του πρέπει να έφυγε στο διάλλειμα. Ούτε ένα όνομα, ούτε μια αιτία, ούτε μια εξήγηση. Ούτε ένα συμπέρασμα.
Ο άνθρωπος που έζησε τα γεγονότα ή τα άκουσε να του τα διηγούνται από πρώτο χέρι πρέπει να βαρέθηκε ή να εκνευρίστηκε με τους χαρακτήρες-καρικατούρες που στήθηκαν για τους αντάρτες του δημοκρατικού στρατού και τους σεξομανείς στρατιώτες του εθνικού στρατού.

Και είναι κρίμα γιατί το υλικό που είχε να επεξεργαστεί ο Βούλγαρης ήταν σπουδαίο. Οι ανθρώπινες ιστορίες που ακόμα συνταρράσουν τον αναγνώστη,απλά υπαινίχθηκαν. Ο εθνικός σπαραγμός τελείωσε με ένα ατυχέστατο κολάζ από χαμογελαστές προσωπογραφίες.

Η ταινία μπορεί (μπορεί) να είχε καλές προθέσεις.
Δεν είχε όμως στόχο.
Δεν είχε ζητούμενο.
Δεν είχε ψυχή.
Bookmark and Share