Η δροσιά μετά τα μεσάνυχτα...

Ένα κερί...

Βαρύς καπνός...

Οινόπνευμα ...

Ήσυχος δρόμος...να ακούγονται τα βήματα απ'τ΄αστέρια στον ουρανό...

Τα φώτα της πόλης...

Η Μποφίλιου στα ηχεία...

"του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δεν μου ανήκει ο εαυτός μου..."

το τραγούδι της Μελίτης...

και πάλι Νατάσσα

"όχι που τρέμω το σταυρό αλλά που δεν μπορώ να βρώ..."

Σκόρπια κομμάτια,

Τσανακλίδου, Καραντίνης ...

"την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες"

Μια ακόμα γερή ανάσα καπνού,

Μπαλκόνι...

Ο Καημός είναι εδώ απόψε

Dan Wilson, Breathless "your voice is echoing again through catacombs inside my mind"

Κραουνάκης,

"αδιόρθωτα τα μάτια κι οι καρδιές..."

Κι άλλο οινόπνευμα παρακαλώ...

Πατριδογνωσία, Νταλάρας Κατσιμιχαίοι

Άννα (μικρή πρόστυχη κυρία)

"Από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές...."

"Για μένα ο δρόμος είναι δρόμος, στον εαυτό σου έτσι λες..."

Δεν θα τελειώσει αυτό το βράδυ...
Bookmark and Share

6 σχόλια:

On 5 Ιουλίου 2009 στις 10:40 π.μ. , zoyzoy είπε...

Γιατί μόνος Καημέ την νύχτα?
Αυτέ οι νύχτες δεν τελειώνουν με τσιγάρο ποτό και μουσική θέλει ζωντανή παρέα ν'ακούς μόνο την ανάσα μόνο ένα άγγιγμα και η σιωπή τα λέει όλα!

 
On 5 Ιουλίου 2009 στις 12:29 μ.μ. , jacki είπε...

Κι εγώ τα θέλω αυτά τα βράδια..
Μα πλησιάζουν..
Και θα είναι γεμάτα αλκοόλ.. μουσική και αγκαλιές.
Να είσαι καλά καημέ μου..
Απόψε επέστρεψες.

 
On 6 Ιουλίου 2009 στις 11:31 π.μ. , roadartist είπε...

Kai egv to idio!
:)

 
On 6 Ιουλίου 2009 στις 5:39 μ.μ. , One Happy Dot είπε...

Τελικά δεν άντεξες να μείνεις πολύ μακριά (μας)...
Ελπίζω η επόμενη μέρα να ήταν απλά διαφορετική!

 
On 7 Ιουλίου 2009 στις 9:41 π.μ. , Μελίτη είπε...

Όλοι τις χρειαζόμαστε τις μοναχικές βραδιές. Όλοι τις έχουμε ανάγκη. Γιατί μερικές φορές η παρέα δίπλα μας, μας κάνει πιο μόνους. Ενώ η μοναξιά μας γεμίζει και μας κάνει πλουσιότερους σε σκέψεις και συναισθήματα. Η μοναξιά δεν είναι κατάρα, είναι φυγή και σιγοψιθύρισμα με τη νύχτα. Μια τέτοια νύχτα ήταν χθές, με τόση άπειρη Πανσέληνο γύρω...
Σε φιλώ γλυκά για το καλώς όρισες!

 
On 7 Ιουλίου 2009 στις 9:59 π.μ. , Γ.Π. είπε...

@όλους, Νύχτες, ανάσες,καημοί,παρενθέσεις...
που όταν τις μοιράζομαι με καλούς φίλους όπως εσείς γίνονται απλά πιο γλυκιές...