Less Means More

Δε θα σου φαίνονταν τόσο ωραίο το χθες,
αν δε σε φόβιζε τόσο πολύ το αύριο...

Στον player ακούτε μια παλιότερη δική μου δημιουργία (από όταν ήμουν ανυποψίαστα δημιουργικός) με τίτλο The End Of Memory

Δύσκολη αυτή τη φορά η επιλογή του τραγουδιού του μήνα.

Πρώτα μου ήρθε στο μυαλό το τραγούδι του Μπάμπη - Πυξ για να το αφιερώσω στην πρόωρη Βόλτα του Μάνου - Λαξ. Γιατί το δύσκολο πλέον είναι να βρεις...απλές κουβέντες...


Απλές κουβέντες πού να βρεις
που να τα λένε όλα
Λιώνει η αγάπη στη βροχή
κι εσύ είσαι μες στην μπόρα.



Στη συνέχεια δεν μπόρεσα να αγνοήσω την άνοιξη που πλέον μας ραμφίζει επίμονα το παράθυρο. Και στα αυτιά μου ταίριαξε με την ανοιξιάτικη και έτοιμη να ανθίσει φωνή της Αρετούλας στο τραγούδι του Δημήτρη Καρρά






Μετά πέρασε από το μυαλό μου ότι για τραγούδι του μήνα πρέπει να βάλω εκείνο που ακούω περισσότερο το τελευταίο διάστημα. Εκείνο που έχει διεισδύσει στο dna μου και το σιγοψιθυρίζω μέσα στη μέρα χωρίς καν να το καταλάβω.
Και δεν είναι άλλο από το Belle Reve!

Our life' s a dream
We all check in
Our life' s a dream
We all check in
We live alone
we never own
just borrow space
in this notorious silent place
Belle Rêve
Γραμμένο για την ομώνυμη, βασισμένη σε μονόπρακτα του Τένεσυ Ουίλιαμς θεατρική παράσταση της Ομάδας Τεχνικό, το τραγούδι αποτελεί ιδανικό επίλογο σ' ένα δίσκο γεμάτο αναφορές στο Jacques Demy, τη Nina Simone, το Gregory Crewdson ακόμα και τη Σοφία Βέμπο.





Αλλά τελικά ρε συ, δεν μπορώ...Θα βάλω αυτό που με ματώνει, αυτό με κάνει να δακρύζω ή να χαμογελό πικρά, αυτό που για μένα κάνει όλη την διαφορά...Venceremos!





Αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενο μου χρόνο

Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ'αγαπήσω να μ'αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες

Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου τη ψύχρα

Θες ν' αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ' έξω απ' τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ' αγαπήσω να μ' αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ' αφήνει

Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω ,μωρέ
μ' αυταπάτες πια δεν έχω

Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ' ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos

Ευχαριστούμε Νικόλα που υπήρξες δίπλα μας,
που μίλησες και πόνεσες για μας,
που χάθηκες στους λαβύρινθους που έβλεπες γύρω σου,
που κουβάλησες το βάρος που ένιωθες στους ώμους σου,
με όλα τα λάθη σου,
κι όλα τα μαγικά σου,
ερήμην μας...
ερήμην σου...

Διάβασα την προηγούμενη Παρασκευή για αυτήν την πρωτοβουλία και χάρηκα! Επιτέλους κάποιοι Έλληνες να κάνουν κάτι για να βγούμε από αυτήν την ομηρία της Μαφίας, και του Παρεμπορίου. Την ομηρία της οικονομίας μας και την εκμετάλλευση της οικτρής οικονομικής μας κατάστασης για να θησαυρίζουν με την "μαύρη" και την παιδική εργασία κάποιοι κανάγιες!

Ανησύχησα βέβαια για το τι αντιδράσεις θα συναντούσε. Γιατί ξέρω ότι δεν πρόκειτα να εγκαταλείψουν έτσι εύκολα τα λαμόγια, την κότα που κάνει τα χρυσά αυγά! Με το ίδιο θράσος που εποικίζουν την πατρίδα μας, με το ίδιο θράσος θα απαιτήσουν την υποδούλωσή μας στις ορέξεις τους.
Και δεν έπεσα έξω.
Μάχες στο ιστορικό τρίγωνο εν έτει 2010 με την ανοχή της ΕΛ.ΑΣ.

Δείτε και την ανακοίνωση
Δείτε και το βίντεο -ντοκουμέντο:




Ελπίζω αυτή η κινητοποίηση να είναι η πρώτη από μια σειρά δράσεων που εμείς οι πολίτες θα αναλάβουμε για να θέσουμε την πόλη μας και πάλι σε καθεστώς ηρεμίας και ασφάλειας. Και εύχομαι αυτό να γίνει χωρίς να καπελωθεί από κανένα κομματικό μπαϊράκι, με δυναμισμό, λεβεντιά, παρρησία και αγάπη για την πατρίδα αλλά ταυτόχρονα χωρίς να να δώσουμε δικαίωμα σε κανένα να επικαλεστεί τραμπουκισμούς και βαναυσότητες για να σπιλώσει την δίκαια αντίδρασή μας.

Αυτές τις μέρες όλοι λίγο πολύ βρεθήκαμε σε κάποια εκκλησία....
Μπααα χάλια εισαγωγή!

Ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να σε οδηγήσει το σερφάρισμα στο ίντερνετ. Για παράδειγμα έπεσε στα χέρια μου μια μελέτη...
Ακόμα χειρότερα!

Τελοσπάντων επειδή ακόμα το πασχαλινό αρνάκι δεν έχει επεξεργαστεί πλήρως απ΄τα εντός μου και επειδή στη βράση κολλάει το σίδερο (αυτό και αν δεν κολλάει πουθενά!) θα ήθελα επ αφορμή των ημερών να σας παρουσιάσω (σύντομα όμως,ε;) ένα μέρος από μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη για την ναοδομία (! ω,ναι!) στον σύγχρονο ορθόδοξο ελληνισμό.

Το θέμα που πραγματεύεται η μελέτη είναι η συντηρητικούρα και η προσκόλληση του σχεδιασμού των ναών που χτίζονται ακόμα και σήμερα σε πρότυπα του απώτατου παρελθόντος και η κακοποιητική αντιγραφή τους. Το κομμάτι όμως που εδώ θα σας παρουσιάσω αφορά τις προσπάθειες του ομογενειακού ελληνισμού να ξεκολλήσει από τον νεοβυζαντινισμό που προανέφερα και να χτίσει κάτι που να ταιριάζει περισσότερο στις ανάγκες και την αισθητική της εποχής μας.

Και θα σας το παρουσιάσω με την βοήθεια PowerPoint (!) έτσι για να τιμήσω την πολυδιαφημισμένη "Νίνα" (που είναι by far πιο αποδοτικιά) με την ελπίδα να μην έληξε η σύμβασή της και την κέρδισε η τέχνη της σουβλιστικής!

Σημείωση: Πριν δείτε την παρουσίαση βάλτε και το κάτωθι κομματάκι να παίζει που ταιριάζει ...ταμάμ!