Εξήντα εννιά χρόνια από το πιο δοξασμένο Όχι. Το πιο μαζικό και πιο αυθόρμητο Όχι του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Αλλά δεν σταματούν να μας ζητούν την παράδοση.
Δεν σταματούν να μας ζητούν να απλώσουν πάνω από την πατρίδα μας τα πνιγερά σχέδιά τους.
Έστω και αν τώρα δεν είναι τόσο ξεκάθαρο.
Δεν έχουμε απέναντί μας τη σαφή πολεμική απειλή του φασισμού.
Έχουμε τις παραλλαγμένες φάλαγγες της πανκονσερβοποίησης και της ομογενοποίησης,
τα καρτέλ αφαίμαξης του καθημερινού μας μόχθου,
τα τραστ των ΜΜΕ,
τα βαμπίρ των μεγαλοτραπεζών,
την σαθρομετανάστευση να ροκανίζει τον εθνικό μας ιστό,
την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, τη γλώσσα μας, τη συλλογική μας πίστη, τη γειτονιά μας,
μέσα από συνδυασμένες επιθέσεις
απάνθρωπων "ανθρωπιστών" και
αρπακτικών "γειτόνων" και μειονοτήτων.
Και όλοι αυτοί νομίζουν πως δίνοντάς μας το τελεσίγραφό τους στο μέσον της Λαζοπούλιας-lifestyle νύχτας μας θα μας έπιαναν στον ύπνο.
Μόνο που και αυτή τη φορά είμαστε έτοιμοι!
Ξάγρυπνοι και Έτοιμοι για το Καινούργιο Όχι!
Γιατί αυτή τη φορά δεν έλαβαν υπόψιν τους τα blogs! Ναι τα blogs!
Που δίνουν τη δυνατότητα να ακουστούν φωνές που τα παραδοσιακά μέσα είχανε πνίξει.
Φωνές πατριωτικές.
Σκεπτόμενες.
Φωνές που αγαπούν την Ιστορία.
Την τέχνη και τον Πολιτισμό.
Την Ελλάδα.
Την φύση.
Τον άνθρωπο.
Φωνές που ψάχνονται για το δίκιο του καθενός μας. Του καταναλωτή, του μαθητή, του ανέργου, του αδύνατου, του απλού πολίτη.
Φωνές που ψάχνουν στον απόκοσμο κόσμο μας, τον συνάνθρωπο για να επικοινωνήσουν, να χαμογελάσουν, να μοιραστούν τα συναισθήματά τους ή τη μοναξιά τους.
Φωνές που ανατρέπουν τα σχέδιά τους!
Φωνές που δεν φοβούνται να σταθούν απέναντί Τους!
Και είμαι χαρούμενος που οι περισσότεροι φίλοι μου στον ιστοχώρο ανήκουν σε αυτές τις φωνές! Ή συντονίζονται μαζί τους.
Και βλέπω μια νέα εθνική, πατριωτική, ανθρώπινη αντίσταση να υπάρχει.
Για κάθε ψέμα τους, για κάθε πλάνη τους, για κάθε παράλογη απαίτησή τους υπάρχουν (αν θέλεις να τις δεις) δεκάδες απαντήσεις!
Και είναι για αυτούς τόσο τρομακτικό (αυτό που δεν το είδαν καν να έρχεται ή που νόμιζαν πως μπορούν να το κουμαντάρουν όπως θέλουν) που προσπαθούν έντρομοι να το φιμώσουν, να το περιορίσουν ή να το απαξιώσουν!
Αφιερώνω αυτή την ανάρτηση σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν τότε, και σε όλους εκείνους που επιμένουν σήμερα. Που επιμένουν να νιώθουν άνθρωποι και να ενεργούν ενάντια σε κάθε επιβολή!
Υ.γ.1 και αν νομίζεις ότι υπερβάλλω ή ότι αναγάγω ανούσιες αναρτήσεις με τραγουδάκια και εξιστορήσεις ημερολογίου σε πράξεις αντίστασης αναλογίσου:
-Πόσα από όσα έμαθες και πραγματικά σε άγγιξαν τον τελευταίο χρόνο τα διάβασες σε ιστολόγια
-Πόσες φορές μίλησες από τα βάθη της καρδιάς σου σε κάποιον, ανοίχτηκες, είπες τους Καημούς σου ή άκουσες με υπομονή και κατανόηση κάποιον συνάνθρωπό σου να σου εξομολογείται τους δικούς του και δεν ήταν μπροστά σε μια οθόνη;
Το μεγάλο στοίχημα (αυτό που θα ισοδυναμεί με τη ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου) είναι όλη αυτή η "παρέα" να εκφραστεί και να αποκτήσει πραγματική υπόσταση και στην καθημερινή μας -εκτός pc- ζωή!!!
Υ.γ.2 Αφιερώνω αυτή την ανάρτηση και το καινούργιο ακυκλοφόρητο τραγούδι της Χαρούλας σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν τότε, και σε όλους εκείνους που επιμένουν σήμερα. Που επιμένουν να νιώθουν άνθρωποι και να ενεργούν ενάντια σε κάθε επιβολή!
Αλλά δεν σταματούν να μας ζητούν την παράδοση.
Δεν σταματούν να μας ζητούν να απλώσουν πάνω από την πατρίδα μας τα πνιγερά σχέδιά τους.
Έστω και αν τώρα δεν είναι τόσο ξεκάθαρο.
Δεν έχουμε απέναντί μας τη σαφή πολεμική απειλή του φασισμού.
Έχουμε τις παραλλαγμένες φάλαγγες της πανκονσερβοποίησης και της ομογενοποίησης,
τα καρτέλ αφαίμαξης του καθημερινού μας μόχθου,
τα τραστ των ΜΜΕ,
τα βαμπίρ των μεγαλοτραπεζών,
την σαθρομετανάστευση να ροκανίζει τον εθνικό μας ιστό,
την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, τη γλώσσα μας, τη συλλογική μας πίστη, τη γειτονιά μας,
μέσα από συνδυασμένες επιθέσεις
απάνθρωπων "ανθρωπιστών" και
αρπακτικών "γειτόνων" και μειονοτήτων.
Και όλοι αυτοί νομίζουν πως δίνοντάς μας το τελεσίγραφό τους στο μέσον της Λαζοπούλιας-lifestyle νύχτας μας θα μας έπιαναν στον ύπνο.
Μόνο που και αυτή τη φορά είμαστε έτοιμοι!
Ξάγρυπνοι και Έτοιμοι για το Καινούργιο Όχι!
Γιατί αυτή τη φορά δεν έλαβαν υπόψιν τους τα blogs! Ναι τα blogs!
Που δίνουν τη δυνατότητα να ακουστούν φωνές που τα παραδοσιακά μέσα είχανε πνίξει.
Φωνές πατριωτικές.
Σκεπτόμενες.
Φωνές που αγαπούν την Ιστορία.
Την τέχνη και τον Πολιτισμό.
Την Ελλάδα.
Την φύση.
Τον άνθρωπο.
Φωνές που ψάχνονται για το δίκιο του καθενός μας. Του καταναλωτή, του μαθητή, του ανέργου, του αδύνατου, του απλού πολίτη.
Φωνές που ψάχνουν στον απόκοσμο κόσμο μας, τον συνάνθρωπο για να επικοινωνήσουν, να χαμογελάσουν, να μοιραστούν τα συναισθήματά τους ή τη μοναξιά τους.
Φωνές που ανατρέπουν τα σχέδιά τους!
Φωνές που δεν φοβούνται να σταθούν απέναντί Τους!
Και είμαι χαρούμενος που οι περισσότεροι φίλοι μου στον ιστοχώρο ανήκουν σε αυτές τις φωνές! Ή συντονίζονται μαζί τους.
Και βλέπω μια νέα εθνική, πατριωτική, ανθρώπινη αντίσταση να υπάρχει.
Για κάθε ψέμα τους, για κάθε πλάνη τους, για κάθε παράλογη απαίτησή τους υπάρχουν (αν θέλεις να τις δεις) δεκάδες απαντήσεις!
Και είναι για αυτούς τόσο τρομακτικό (αυτό που δεν το είδαν καν να έρχεται ή που νόμιζαν πως μπορούν να το κουμαντάρουν όπως θέλουν) που προσπαθούν έντρομοι να το φιμώσουν, να το περιορίσουν ή να το απαξιώσουν!
Αφιερώνω αυτή την ανάρτηση σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν τότε, και σε όλους εκείνους που επιμένουν σήμερα. Που επιμένουν να νιώθουν άνθρωποι και να ενεργούν ενάντια σε κάθε επιβολή!
Υ.γ.1 και αν νομίζεις ότι υπερβάλλω ή ότι αναγάγω ανούσιες αναρτήσεις με τραγουδάκια και εξιστορήσεις ημερολογίου σε πράξεις αντίστασης αναλογίσου:
-Πόσα από όσα έμαθες και πραγματικά σε άγγιξαν τον τελευταίο χρόνο τα διάβασες σε ιστολόγια
-Πόσες φορές μίλησες από τα βάθη της καρδιάς σου σε κάποιον, ανοίχτηκες, είπες τους Καημούς σου ή άκουσες με υπομονή και κατανόηση κάποιον συνάνθρωπό σου να σου εξομολογείται τους δικούς του και δεν ήταν μπροστά σε μια οθόνη;
Το μεγάλο στοίχημα (αυτό που θα ισοδυναμεί με τη ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου) είναι όλη αυτή η "παρέα" να εκφραστεί και να αποκτήσει πραγματική υπόσταση και στην καθημερινή μας -εκτός pc- ζωή!!!
Υ.γ.2 Αφιερώνω αυτή την ανάρτηση και το καινούργιο ακυκλοφόρητο τραγούδι της Χαρούλας σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν τότε, και σε όλους εκείνους που επιμένουν σήμερα. Που επιμένουν να νιώθουν άνθρωποι και να ενεργούν ενάντια σε κάθε επιβολή!
