Θυμάσαι τότε ... που είχαμε τη δεξιότητα να ξανατυλίγουμε την ταινία μέσα στην κασσέτα με τη βοήθεια ενός bic...;
Θυμάσαι τότε ... που το ΙΚΕΑ το ήξεραν μόνο οι Σουηδοί και στην αυλή καθόμασταν πάνω σε τελάρα Ήβη (μάλιστα η επωνυμία είχε δώσει και το όνομα στο αντικείμενο, τύπου: "φέρε την 'Ηβη να κάτσω");
Θυμάσαι τότε ...που για να μιλήσουμε σε ένα φίλο μας έπρεπε να του τηλεφωνήσουμε στο σταθερό και να βγει η μαμά ή ο μπαμπάς του και να μας ζητήσει να "παρουσιαστούμε" μέχρι να μας δώσει το Θανασάκη (η καλύτερη περίπτωση βέβαια ήταν να το σηκώσει η αδελφή -με την πάντα υπέροχη φωνή- και έτσι να διευρυνθούν οι "κοινωνικοί μας ορίζοντές" );
Θυμάσαι τότε... που οι μεγάλες μας μάχες δίνονταν γύρω από αυτό...
και τα παιχνίδια μας είχαν υλική υπόσταση και όχι εικονική πραγματικότητα;
(παρακαλώ συνεχίστε...)
Θυμάσαι τότε ... που το ΙΚΕΑ το ήξεραν μόνο οι Σουηδοί και στην αυλή καθόμασταν πάνω σε τελάρα Ήβη (μάλιστα η επωνυμία είχε δώσει και το όνομα στο αντικείμενο, τύπου: "φέρε την 'Ηβη να κάτσω");
Θυμάσαι τότε ...που για να μιλήσουμε σε ένα φίλο μας έπρεπε να του τηλεφωνήσουμε στο σταθερό και να βγει η μαμά ή ο μπαμπάς του και να μας ζητήσει να "παρουσιαστούμε" μέχρι να μας δώσει το Θανασάκη (η καλύτερη περίπτωση βέβαια ήταν να το σηκώσει η αδελφή -με την πάντα υπέροχη φωνή- και έτσι να διευρυνθούν οι "κοινωνικοί μας ορίζοντές" );
Θυμάσαι τότε... που οι μεγάλες μας μάχες δίνονταν γύρω από αυτό...
και τα παιχνίδια μας είχαν υλική υπόσταση και όχι εικονική πραγματικότητα;
(παρακαλώ συνεχίστε...)
10 σχόλια:
Θυμάσαι τότε που φορτωμένοι τις βαριές μας τσάντες, γεμάτες βιβλία πηγαίναμε σχολείο..
Lap top η αντικατάσταση..
Θυμάσαι τότε που μια τσίχλα είχε μια δραχμή και οχι 20 λεπτά (=68 δραχμές) που έχει τώρα και η τσίχλα είχε τη λαστιχένια γεύση της τσίχλας με άπειρη ζάχαρη και οχι με υποκατάστατα και γεύσεις τύπου μάνγκο με σαρδέλα και τις τρώγαμε επειδή έτσι γουστάραμε και οχι για να αποκτήσουμε πιο λευκά δόντια και πιο φωτεινό χαμόγελο?!
@jacki, τουλάχιστον εμείς τις φορτωνόμασταν. Γιατί τώρα παρατηρώ το αστείο θέαμα να είχε φορτωθεί την τσάντα ο παππούς ή η γιαγιά και τρελαίνομαι! (ω,ναι το δημοτικό είναι στη γωνία του τετραγώνου μου και κάθε πρωί έρχομαι σε επαφή με τη "νέα γενιά"
@onehappydot, Big Babol uber alles!!!
Θυμάσαι τη γεύση και το άρωμα της ώριμης κόκκινης ντομάτας??
Το κασέρι που λάδωνε έξω απ'το ψυγείο και είχε υπέροχη γεύση!
Τη μυρωδιά του καρπουζιού που σου τρέχανε τα σάλια!
Θυμάμαι πολλά που μου'χουν λείψει!!...
Καλό βράδυ Καημέ μου με φιλιά θαλασσινά!!
Θυμάσαι τότε που μύριζε πρωϊ-πρωί το φρεσκοψημένο ψωμί του φούρνου, και που απ' όποια γειτονιά να περνούσες, μοσχοβολούσε σπιτικό φαγητό μαγειρεμένο (σήμερα δεν ευωδιάζει τίποτα, περνώντας έξω απ' τα σπίτια.Παράξενο!).Θυμάσαι τις ανταλλαγές των Μίκυ-Μάους, Αστερίξ, Ιζνογκούντ, Μπλέκ, Μικρό Σερίφη και περιοδικάκια τέτοια που κρύβαμε κάτω από το βιβλίο της Ιστορίας και των Μαθηματικών; Θυμάσαι πώς μοσχοβολούσαν τα Σαββατοκύριακα, σπιτική ατμόσφαιρα και γλυκιά ζεστασιά;
Θυμάσαι που
-εμείς, οι λάτρεις των ζυμαρικών αντί για ριγκατόνι, τορτελίνι, λιγκουίνι, κ.λπ απολαμβάναμε απλές απίστευτες μακαρονάδες, υπό τους ήχους της σχετικής διαφήμισης: «δεν τα βλέπεις βρε κεφάλα; ειν΄ αλλιώτικα από τ΄ άλλα.»,
- που με μια κιμωλία παίζαμε τρίλιζα στα πεζούλια, αντί για πασιέντζες στο υπολογιστή,
- που ανεπίλυτες διαφορές και άσβεστο μίσος χώριζαν τους ροκάδες από τους καρεκλάδες (alias γκιράπηδες),
- που στο δημόσιο βίο της χώρας πρωτοστατούσαν ένας Κωνσταντίνος Καραμανλής και ένας Ανδρέας Παπανδρέου !!! ;)))
@zoyzoy,
"Το κασέρι που λάδωνε έξω απ'το ψυγείο και είχε υπέροχη γεύση!"...υπέροχο, σαν λεπτομέρεια,σαν εικόνα, σαν μυρωδιά...
@Μελίτη,Μελίτη μου γλυκιά καλησπέρα!Αχ αυτές οι ευωδιές, πόσο πιο πολύ μας κάναν να αγαπάμε τη ... μανούλα!
@houlk, houlk μου μακαρονού μου, ότι gourmet μακαρονάδες κι αν βγουν καμία δεν θα ανταγωνιστεί τη μακαρονάδα της γιαγιάς με την κόκκινη σάλτσα (και τη extra κουταλιά ζαχαρίτσας!)!
Τα φιλιά μου!!!