Για αρκετές μέρες, εκμεταλλευόμενος τη θερινή ηρεμία, "ξεκοκαλίζω" τα περιεχόμενα της καταπληκτικής ιστοσελίδας http://www.liantinis.gr για τη ζωή και τη δράση του καθηγητή Δημήτρη Λιαντίνη.
Με έχει καθηλώσει όχι μόνο το πνευματικό του βάθος ως φιλοσόφου και το "έχτιζε" με κάθε το λόγο και κάθε του δράση την οδό προς την αλήθεια του αλλά και η μοναδική μεταδοτικότητά του ως δασκάλου. Καταπιάνεται με θέματα τόσο θεμελιώδη και κυρίαρχα και τα δίνει στους ακροατές και τους αναγνώστες του με τέτοια ζωντάνια και αμεσότητα που με κάνει να αισθάνομαι θλίψη που δεν συγκαταλέγομαι ανάμεσα στους τυχερούς μαθητές του.



Και αναλογίζομαι (με όλη μου την ανεπάρκεια) τα ζητήματα που θέτει.
Και βρίσκομαι μπροστά σε απαντήσεις για πράγματα που η ζωή μου αυταρχικά και επίμονα με ρωτούσε.
Και προσπαθώ να ρουφήξω τη γνώση όσων βασανίστηκαν από τα ίδια δαιμόνια εδώ και αιώνες, όπως η διψασμένη γη τη τη βροχή.
Και ίσως έχω γίνω πιο σοφός, γνωρίζοντας πια πόσο πολύ απέχω απ΄τη σοφία.

Αλλά αναρωτιέμαι. Μέσα στον πεπερασμένο βίο μας, και πέρα από την διαύγεια και την θέληση που αυτό απαιτεί, έχουμε άραγε την πολυτέλεια να ασχολούμαστε με πράγματα ευτελέστερα αυτών;
Και αν ακόμα κι αν είναι τελικά ανθρώπινη ανάγκη η ύπαρξη του ευτελούς, μήπως είναι σφάλμα θανάσιμο να του επιτρέπουμε να κατακλύζει και να σκεπάζει τα πάντα;
Bookmark and Share

6 σχόλια:

On 29 Αυγούστου 2009 στις 1:05 μ.μ. , Roadartist είπε...

Ο Λιαντίνης υπήρξε Δάσκαλος.. Με το Κεφαλαίο.. έχω και εγώ περιηγηθεί στην ιστοσελίδα.. αρκετά χρόνια πριν.. όταν δεν είχα δημιουργήσει ακόμη το blog (κ δεν υπήρχε ούτε ως σκέψη να δημιουργηθεί στο μυαλό μου).. Είδες τα βιντεάκια από τις διδασκαλίες του? Είχα τόσο πολύ ενθουσιαστεί που τα είχα κατεβάσει στο pc και ακόμα τα έχω αποθηκευμένα.. Υπέροχος Δάσκαλος..
Η φιλοσοφία πάντα βοηθάει στην ζωή μας..αυτό πιστεύω.. Αν νιώσεις την μικρότητα σου, αν δεις πως τα πάντα είναι τόσο μικρά στην απεραντοσύνη του σύμπαντος και του κόσμου, συνειδητοποιείς ότι κ τα περισσότερα από όσα σε αγχώνουν δε το αξίζουν.. Αλλού βρίσκεται η ευτυχία.. Καλό σκ!

 
On 29 Αυγούστου 2009 στις 4:23 μ.μ. , zoyzoy είπε...

Τολμώ να πω ότι είσαι για μένα ένα φώς με σημαντική γνώση που μ'οδηγεί σ'αξιόλογα μονοπάτια!
Τίποτε άλλο!!
Καλό ΣΒΚ με φιλιά θαλασσινά!!

 
On 29 Αυγούστου 2009 στις 5:46 μ.μ. , jacki είπε...

Ομολογώ πως δεν τον γνώριζα..
Θα τον γνωρίσω όμως.
Σε ευχαριστώ.

 
On 30 Αυγούστου 2009 στις 9:36 π.μ. , Γ.Π. είπε...

@roadartist, Καλημέρα αρτιστάκι μου! Είμαι πολύ χαρούμενος που ταυτίζονται οι απόψεις μας (και πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει άλλωστε για κάτι τόσο διαυγές και αστραφτερό!) Σε διαβεβαιώ ότι τα βιντεάκια του έχουν ήδη ξεχωριστή θέση στη βιντεοθήκη όπως και στην καρδιά μου!!! Δεν ήξερα για αυτή την ιστοσελίδα και είμαι περήφανος που -έστω και αργά- την ανακάλυψα. Τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!

 
On 30 Αυγούστου 2009 στις 9:39 π.μ. , Γ.Π. είπε...

@zoyzoy, καλημέρα Θαλασσινή μου! Όχι δεν είμαι φως, δεν είμαι ούτε καν ετερόφωτος. Μπροστά σε τέτοιους λαμπερούς ογκόλιθους νομίζω ότι είμαι ένα από εκείνα τα εκατοντάδες ζουζούνια που κουτουλάνε τα καλοκαιρινά βράδια στις λάμπες της αυλής.
Αλλά τουλάχιστον έχω (και απόδειξη εσύ) φίλους που με αγαπούν πολύ!

 
On 30 Αυγούστου 2009 στις 9:40 π.μ. , Γ.Π. είπε...

@jacki, καλή μου jacki, σου υπόσχομαι ότι αν μπεις στο ταξίδι να τον γνωρίσεις δεν θα το μετανιώσεις!