Έτυχε και ξεφύλλισα το ενημερωτικό φυλλάδιο του ΤΕΕ. (πως το παθα αυτό δεν ξέρω, συνήθως το πετάω όπως έρχεται μέσα στο σελοφάν του...)
Και έπεσα πάνω σε μια είδηση για τη μετά θάνατο βράβευση από το ελληνικό Icomos στον Γεώργιο Γληγόρη. Έναν αξιωματικό της Ελληνικής Αστυνομίας που έφυγε πρόωρα από τη ζωή σε τροχαίο κάτω από αδιευκρίνηστες συνθήκες. Έναν αξιωματικό που ανέλαβε τη διεύθυνση του Τμήματος Διώξης Αρχαιοκαπηλείας και συνέδεσε το όνομά του με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Ελληνικής Αστυνομίας στον τομέα αυτό.
Το άρθρο κλείνει τονίζοντας ότι το ελληνικό τμήμα του Icomos πιστεύει ότι δεν αρκεί η απλή διευκρίνιση των συνθηκών του θανάτου του Γεώργιου Γληγόρη, αλλά και οι συνθήκες απομάκρυνσής από τη θέση του εν μέσω μιας ευδόκιμης και άκρως επιτυχημένης θητείας...
Και μου έκαναν εντύπωση όλα αυτά.
Και είπα να το ψάξω διαδικτυακά.
Και αυτά που βρήκα μου φάνηκαν εξόχως ενδιαφέροντα (και εξόχως εξοργιστικά...)
Στις13 Μαρτίου 2009 έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή ο αξιωματικός της Αστυνομίας Γιώργος Γληγόρης, ύστερα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Ο Γ. Γληγόρης ανέλαβε τη διεύθυνση του Τμήματος Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας το 2002.
Στην επτάχρονη θητεία του ανέπτυξε πρωτοφανείς για την εποχή πρωτοβουλίες, συμμετέχοντας ακόμα και προσωπικά σε εφόδους και επέτυχε πολύ σημαντικά αποτελέσματα, όπως ο επαναπατρισμός αρχαίων (χρυσό μακεδονικό στεφάνι από το Μουσείο Getty, χάλκινος μακεδονικός κρατήρας από τη συλλογή Shelby-White, μαρμάρινη αττική λήκυθος από τον αρχαιοπώλη David Cahn κλπ.), ενώ εντόπισε πολυάριθμα παράνομα διακινούμενα αρχαία και απέτρεψε την παράνομη εξαγωγή τους από την Ελλάδα. Συνεργάστηκε στενά με τον Ιταλό εισαγγελέα Paolo Ferri, προχωρώντας στην αντιμετώπιση της αρχαιοκαπηλίας σε διεθνές επίπεδο, τακτική που συνέβαλε στην επίτευξη των εξαιρετικών αποτελεσμάτων.
Αφοσιωμένος, δραστήριος και αποτελεσματικός, απέκτησε πολύτιμη γνώση και εμπειρία από τη θητεία του στον κρίσιμο αυτό τομέα. Αγωνιζόταν με πενιχρά μέσα, αθόρυβα, φτάνοντας σε μεγάλες επιτυχίες, παρά το γεγονός ότι είχε υπό τις διαταγές του μόνον μια μικρή ομάδα 19 συνεργατών, όταν το αντίστοιχο σώμα των καραμπινιέρων στην Ιταλία αριθμεί 300 άτομα .
Πολύ μεγάλη επιτυχία του ήταν η έρευνα στη Σχοινούσα και κατόπιν στην εξοχική κατοικία της Marion True στην Πάρο, το αποτέλεσμα της οποίας συνετέλεσε στην αλλαγή στάσης του Μουσείου Getty και στον επαναπατρισμό μοναδικών αρχαίων έργων. Είχε πάντα την τόλμη να αντιπαρατίθεται σε ανθρώπους ισχυρούς προκειμένου να πράξει το καθήκον του. Η στάση αυτή ενόχλησε ορισμένους, οι οποίοι προφανώς μεθόδευσαν την απομάκρυνσή του. Μετατέθηκε δυσμενώς στη Λευκάδα τον Αύγουστο του 2008.
Η άδικη απομάκρυνση, ψόγος αντί επαίνου, πτόησε και έθιξε τον ικανότατο αξιωματικό, γιατί ήταν μία πράξη απαξίωσης σε έναν λειτουργό που υπερέβαινε εαυτόν κατά την άσκηση του καθήκοντος, εξασφαλίζοντας με ανύπαρκτη υποδομή τεράστιες επιτυχίες σε ελάχιστο χρόνο.
Όλοι οι συνάδελφοι που συνεργάστηκαν μαζί του είχαν την ευκαιρία να εκτιμήσουν το ήθος, την αποτελεσματικότητα και την αφοσίωσή του. Με το θάνατο του Γιώργου Γληγόρη η Αρχαιολογική Υπηρεσία έχασε έναν πολύτιμο σύμμαχο στον άνισο αγώνα που δίνει καθημερινά για την προστασία της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς. Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων απαιτεί να διευκρινιστούν πλήρως οι συνθήκες απομάκρυνσής του από τη θέση του, στο μέσο μίας ευδόκιμης και άκρως επιτυχούς θητείας. Για τους μαχόμενους αρχαιολόγους, είναι αυτονόητο ότι αποδεδειγμένα ικανοί αξιωματικοί, που κατέχουν κρίσιμες θέσεις, δεν πρέπει να απομακρύνονται από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες κατά το δοκούν και μετά από πιέσεις συμφερόντων ξένων προς το λειτούργημα της προστασίας των αρχαιοτήτων στη χώρα μας. Η δίωξη της αρχαιοκαπηλίας απαιτεί τη συνεχή παρουσία ειδικευμένων αστυνομικών, που με το χρόνο αποκτούν πολύτιμη εμπειρία σε ανάλογα πόστα.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων έχει την υποχρέωση να αντιστρατευθεί κάθε ενέργεια που υπονομεύει τη δίωξη ενός εγκλήματος όπως η αρχαιοκαπηλία που στερεί από τον πολίτη πολύτιμο μέρος της ταυτότητας και της συλλογικής του μνήμης.
Ο αστυνόμος που έφερε τ'αρχαία
Το όνομα του ακέραιου αξιωματικού συνδέθηκε με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ΕΛ.ΑΣ., καθώς και με τους επαναπατρισμούς από ξένα μουσεία και ιδιώτες συλλέκτες εκατοντάδων αρχαιοτήτων που αφαιρέθηκαν παράνομα από την Ελλάδα. Συνδέθηκε, όμως, δυστυχώς και με τη μοίρα των ικανών που ξαφνικά... μετατίθενται σε κάποιο άλλο πόστο. Ετσι και ο Γληγόρης πήρε φύλλο πορείας για τη Λευκάδα, όπου τον περίμενε ένα τροχαίο δυστύχημα.
*Ο Γληγόρης άνοιξε τον φάκελο του ιδιωτικού Μουσείου Γκετί που αράχνιαζε επί χρόνια στο αρχείο και χάρις στην έρευνά του βρέθηκαν οι μάρτυρες, αλλά και τα ακλόνητα στοιχεία με τα οποία πείστηκε το αμερικανικό ίδρυμα να επιστρέψει, μεταξύ άλλων, και το περίφημο χρυσό μακεδονικό στεφάνι που υποδέχτηκε ο πρωθυπουργός σε τελετή πριν από δύο χρόνια (29 Μαρτίου 2007) στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
*Δική του ήταν και η πρωτοβουλία να ερευνήσει την εξοχική κατοικία στην Πάρο της εφόρου αρχαιοτήτων του Μουσείου Γκετί, Μάριον Τρου, όπου εντόπισε αδήλωτες αρχαιότητες. Η ενέργεια αυτή συνέβαλε στην άσκηση πίεσης για να καμφθούν οι αντιρρήσεις του Μουσείου και να ανοίξει ο δρόμος για τον επιτυχή επαναπατρισμό και των τεσσάρων αρχαιοτήτων που διεκδικούσε η χώρα μας.
(Η δίκη της Μάριον Τρου για την υπόθεση της Πάρου δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί, αν και έχουν περάσει σχεδόν δυόμισι χρόνια.)
*Καθοριστική υπήρξε η συμβολή του Γληγόρη και στον επαναπατρισμό του χάλκινου μακεδονικού κρατήρα από την αμερικανίδα Σέλμπι Γουάιτ, καθώς και στην επιστροφή της μαρμάρινης αττικής λυκήθου από τον ελβετό αρχαιοπώλη Ντέιβιντ Καν.
*Ομως κορυφαία στιγμή στην καριέρα του στη Δίωξη Αρχαιοκαπηλίας ήταν η υπόθεση της Σχοινούσσας, που προκάλεσε σεισμό σε διεθνές επίπεδο.
*Η υπέρβαση που έκανε στη διεθνή αστυνομική συνεργασία ο έλληνας αξιωματικός ήταν ίσως η σημαντικότερη συμβολή του στη μάχη κατά του οργανωμένου εγκλήματος.
Πίστευε πως ένα κατ' εξοχήν διεθνικό έγκλημα όπως η αρχαιοκαπηλία δεν μπορεί να χτυπηθεί αποτελεσματικά μόνο μέσα από τις εθνικές αστυνομίες. «Η απάντηση πρέπει να είναι η άμεση, χωρίς γραφειοκρατία και χρονοτριβή, προσωπική και ειλικρινής συνεργασία μεταξύ ελλήνων, ιταλών, γερμανών, ελβετών, κυπρίων, αμερικανών και άλλων αστυνομικών. Αυτή η αντίληψη δράσης μπορεί να κάνει τη διαφορά και να εξαρθρώσει τα κυκλώματα», συνήθιζε να λέει ο αστυνόμος.
Και εξηγούσε: «Ενας έλληνας αγρότης πουλάει σε ιταλό μαφιόζο που συνεργάζεται με έναν ελβετό έμπορο και πουλάνε μέσω ενός βρετανικού οίκου δημοπρασιών τα κλεμμένα αρχαία σε ιδιωτικό αμερικανικό μουσείο ή σε έναν συλλέκτη στην Ιαπωνία».
*Ο Γληγόρης συνεργάστηκε στενά με το τμήμα δίωξης αρχαιοκαπηλίας των Καραμπινιέρων και τον αρμόδιο εισαγγελέα Ρώμης, Πάολο Φέρι. Η συνεργασία αυτή έφερε πολλούς καρπούς και στις δύο χώρες, συνδέθηκε με το κύμα των επαναπατρισμών και συνέβαλε στην ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης.
*Η ανταμοιβή του από την ελληνική Πολιτεία για εξαιρετικά πετυχημένη πολύχρονη δράση του ήταν μια αιφνιδιαστική και αναίτια δυσμενής μετάθεση, το περασμένο καλοκαίρι, για την οποία δεν δόθηκαν ποτέ εξηγήσεις. Ηταν προφανές ότι κάποιους ενόχλησε. Αλλωστε, ο Γληγόρης συνήθιζε να ακουμπάει εκεί που οι άλλοι σφύριζαν αδιάφορα.
*Τις περισσότερες φορές οι κατηγορούμενοι τον σεβάστηκαν. «Κάνε τη δουλειά σου αστυνόμε», του είπε χαρακτηριστικά εκπρόσωπος της οικογένειας Μιχαηλίδη στη Σχοινούσσα. Ομως, σε πρόσφατες υποθέσεις, λίγους μήνες πριν απ' την μετάθεσή του, όπου εμπλέκοντο επιφανή μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας, η αντίδραση ήταν διαφορετική. Υπήρξαν γκρίνιες, διαμαρτυρίες, πιέσεις...
*Η μετάθεσή του δεν είχε αντίκτυπο μόνο στον ίδιο. Με την αιφνιδιαστική απομάκρυνση του Γληγόρη χάθηκε ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριών απαραίτητο για την υπηρεσία.
*Ο Γιώργος ζούσε σε ένα φτωχικό δυάρι στου Γκύζη και κυνηγούσε μεγαλοκαρχαρίες. Είχε αίσθηση καθήκοντος και δικαιοσύνης, ήταν αγαπητός, με αίσθηση του χιούμορ και αγάπη για τη ζωή. Κηδεύτηκε από το νεκροταφείο στο χωριό Πινακοχώρι Λευκάδος. Ηταν 45 χρόνων και άφησε πίσω του τον δεκάχρονο γιο του Αγγελο.
Στο τροχαίο που ενεπλάκη το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε χάθηκαν άλλα τέσσερα άτομα, μια ολόκληρη οικογένεια από το χωριό Μπενίτσες της Κέρκυρας. Οι συνθήκες του δυστυχήματος δεν έχουν ακόμη διευκρινισθεί, ούτε και η ευθύνη.
Δραστήριος, αποτελεσματικός, γνώστης του αντικειμένου του, ο Γιώργος Γληγόρης ανέπτυσσε πρωτοβουλίες και ενορχήστρωνε με την ομάδα του καίριες εφόδους, εξαρθρώνοντας κυκλώματα και αποκαλύπτοντας υποθέσεις. Υποθέσεις στις οποίες κάποιες φορές –όπως πριν ένα χρόνο περίπου (Απρίλιος 2008)– ενέχονταν πρόσωπα ευυπόληπτα και υπεράνω υποψίας. Να σημειωθεί πως όλα αυτά τα έκανε με μια ομάδα 19 ατόμων –τόσα διαθέτει η ελληνική αστυνομία για όλη την επικράτεια–, όταν αντίστοιχα η Ιταλία (επίσης χώρα παραγωγής αρχαιοκαπηλικών προϊόντων) διαθέτει 300 καραμπινιέρους, τεχνολογία αιχμής και τεχνογνωσία πρότυπο. Ο Γληγόρης συνεργάστηκε αποτελεσματικά με τους Ιταλούς και αγωνιζόταν να αναβαθμίσει τη Διεύθυνσή του, να εισαγάγει στην Ελλάδα την ιταλική μεθοδολογία. Είναι χαρακτηριστική η «ήττα» που έπαθε όταν, επισκεπτόμενος το αρχηγείο των καραμπινιέρων στην Ιταλία, είδε πόσο μειονεκτούσε η ελληνική πλευρά και με τι πενιχρά μέσα πάλευε ο ίδιος. Όταν λοιπόν επισκέφτηκαν αντίστοιχα οι Ιταλοί την Αθήνα, προκειμένου να αποφύγει την έκθεση, έδειξε το κτίριο της ΓΑΔΑ, λέγοντας πως εκεί στεγάζεται εξ ολοκλήρου το Τμήμα Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας. Ήταν εξαιρετικά αγαπητός για το χιούμορ του...
Εν πάση περιπτώσει, είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα ό,τι γίνεται καλά, ό,τι γίνεται σωστά, το κάνει συνήθως κάποιος μόνος του. Και το πληρώνει.
Ο Γιώργος ήταν εξυπνότατος, ευθύς, αφοσιωμένος στο στόχο και άκρως αποτελεσματικός. Στον τομέα του κατάφερε, αθόρυβα, μεγάλα επιτεύγματα, χωρίς ουσιαστικά να υπάρχουν οι υποδομές. Το μόνο που τον συνέδραμε ήταν η εμπιστοσύνη των ανδρών του και η αγάπη τους.
Όταν λοιπόν πέρυσι τέτοια εποχή εξιχνίαζε υπόθεση παράβασης του νόμου «περί προστασίας Αρχαιοτήτων» στην Πλάκα, και στη συνέχεια αποκαλύφτηκαν ενεχόμενα διάφορα πρόσωπα υψηλών διασυνδέσεων, είχε έρθει ο καιρός να τα μαζεύει... Έπεσε σύρμα. Ο Γληγόρης «αποκάλυπτε ονόματα κι έθιγε υπολήψεις». Μεθοδεύτηκε η απομάκρυνσή του κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και αναίτια. Για τις εν λόγω υποθέσεις σίγησε το σύμπαν. Τον Αύγουστο του 2008 τον στείλανε στη Λευκάδα, ως Διοικητή Ασφάλειας στο νησί. Ξέρω από πρώτο χέρι πόσο του κόστισε και πόσο τον πτόησε αυτή η μετάθεση. Ακόμα και από το τηλέφωνο ακουγόταν άτονος και ανόρεχτος. Βαθιά θιγμένος. Έτσι «αξιοποίησε» τον «Σέρπικο» στην πάταξη αρχαιοκαπηλίας η πολιτεία. Έτσι έχασε η χώρα έναν πολύτιμο σύμμαχο στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Στις 27 Φεβρουαρίου τα ξημερώματα ο Γιώργος Γληγόρης έπεσε θύμα βαρύτατου τροχαίου. Έμεινε στην Εντατική της Άρτας μέχρι την προηγούμενη Παρασκευή, όπου και υπέκυψε. Στην κηδεία του προσήλθαν εκατοντάδες φίλοι, συνεργάτες. Ακόμα και κάποιος που είχε συλλάβει και φυλακίστηκε για εμπορία ναρκωτικών. Τα ανθοπωλεία του νησιού ξέμειναν από λουλούδια εκείνη τη μέρα. Δεν κατάφερα να του στείλω στεφάνι. Όπως μου έλεγε και ο Νικόλας Ζηργάνος, δημοσιογράφος, φίλος και συνεργάτης του Γληγόρη, όταν ενημερώθηκαν για το συμβάν οι καραμπινιέροι και ο Ιταλός εισαγγελέας ξέσπασαν σε κλάματα, όπως και όλοι όσοι συνεργαστήκαμε μαζί του.
Στην Ελλάδα ενός καλού μύρια κακά έπονται. Ο Γιώργος βγήκε από τη μέση πρώτα μεταφορικά και μετά κυριολεκτικά.
Περισσότερα για τις συνθήκες του θανάτου του μπορείτε να δείτε εδώ
Ένα αποκαλυπτικό ντοκυμαντέρ για τη δύναμη των κυκλωμάτων αρχαιοκαπηλείας μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ
Εγώ δεν έχω κάτι ακόμα να προσθέσω εκτός από την ειλικρινή μου θλίψη για όλα αυτά και κυρίως για την επιβεβαίωση, μέσα (και) από αυτή την ιστορία, της "ανταμοιβής" που επιφυλάσσει η πατρίδα μου για όσους πονάνε και μάχονται για αυτή.
Και βέβαια την οργή μου για το ότι ένα τόσο σημαντικό θέμα, για ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο δεν έφτασε ποτέ στα αυτιά του πολίτη μέσα από τα κεντρικά ΜΜΕ!!!!
Και έπεσα πάνω σε μια είδηση για τη μετά θάνατο βράβευση από το ελληνικό Icomos στον Γεώργιο Γληγόρη. Έναν αξιωματικό της Ελληνικής Αστυνομίας που έφυγε πρόωρα από τη ζωή σε τροχαίο κάτω από αδιευκρίνηστες συνθήκες. Έναν αξιωματικό που ανέλαβε τη διεύθυνση του Τμήματος Διώξης Αρχαιοκαπηλείας και συνέδεσε το όνομά του με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Ελληνικής Αστυνομίας στον τομέα αυτό.
Το άρθρο κλείνει τονίζοντας ότι το ελληνικό τμήμα του Icomos πιστεύει ότι δεν αρκεί η απλή διευκρίνιση των συνθηκών του θανάτου του Γεώργιου Γληγόρη, αλλά και οι συνθήκες απομάκρυνσής από τη θέση του εν μέσω μιας ευδόκιμης και άκρως επιτυχημένης θητείας...
Και μου έκαναν εντύπωση όλα αυτά.
Και είπα να το ψάξω διαδικτυακά.
Και αυτά που βρήκα μου φάνηκαν εξόχως ενδιαφέροντα (και εξόχως εξοργιστικά...)
Στις13 Μαρτίου 2009 έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή ο αξιωματικός της Αστυνομίας Γιώργος Γληγόρης, ύστερα από αυτοκινητιστικό δυστύχημα.Ο Γ. Γληγόρης ανέλαβε τη διεύθυνση του Τμήματος Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας το 2002.
Στην επτάχρονη θητεία του ανέπτυξε πρωτοφανείς για την εποχή πρωτοβουλίες, συμμετέχοντας ακόμα και προσωπικά σε εφόδους και επέτυχε πολύ σημαντικά αποτελέσματα, όπως ο επαναπατρισμός αρχαίων (χρυσό μακεδονικό στεφάνι από το Μουσείο Getty, χάλκινος μακεδονικός κρατήρας από τη συλλογή Shelby-White, μαρμάρινη αττική λήκυθος από τον αρχαιοπώλη David Cahn κλπ.), ενώ εντόπισε πολυάριθμα παράνομα διακινούμενα αρχαία και απέτρεψε την παράνομη εξαγωγή τους από την Ελλάδα. Συνεργάστηκε στενά με τον Ιταλό εισαγγελέα Paolo Ferri, προχωρώντας στην αντιμετώπιση της αρχαιοκαπηλίας σε διεθνές επίπεδο, τακτική που συνέβαλε στην επίτευξη των εξαιρετικών αποτελεσμάτων.
Αφοσιωμένος, δραστήριος και αποτελεσματικός, απέκτησε πολύτιμη γνώση και εμπειρία από τη θητεία του στον κρίσιμο αυτό τομέα. Αγωνιζόταν με πενιχρά μέσα, αθόρυβα, φτάνοντας σε μεγάλες επιτυχίες, παρά το γεγονός ότι είχε υπό τις διαταγές του μόνον μια μικρή ομάδα 19 συνεργατών, όταν το αντίστοιχο σώμα των καραμπινιέρων στην Ιταλία αριθμεί 300 άτομα .
Πολύ μεγάλη επιτυχία του ήταν η έρευνα στη Σχοινούσα και κατόπιν στην εξοχική κατοικία της Marion True στην Πάρο, το αποτέλεσμα της οποίας συνετέλεσε στην αλλαγή στάσης του Μουσείου Getty και στον επαναπατρισμό μοναδικών αρχαίων έργων. Είχε πάντα την τόλμη να αντιπαρατίθεται σε ανθρώπους ισχυρούς προκειμένου να πράξει το καθήκον του. Η στάση αυτή ενόχλησε ορισμένους, οι οποίοι προφανώς μεθόδευσαν την απομάκρυνσή του. Μετατέθηκε δυσμενώς στη Λευκάδα τον Αύγουστο του 2008.
Η άδικη απομάκρυνση, ψόγος αντί επαίνου, πτόησε και έθιξε τον ικανότατο αξιωματικό, γιατί ήταν μία πράξη απαξίωσης σε έναν λειτουργό που υπερέβαινε εαυτόν κατά την άσκηση του καθήκοντος, εξασφαλίζοντας με ανύπαρκτη υποδομή τεράστιες επιτυχίες σε ελάχιστο χρόνο.
Όλοι οι συνάδελφοι που συνεργάστηκαν μαζί του είχαν την ευκαιρία να εκτιμήσουν το ήθος, την αποτελεσματικότητα και την αφοσίωσή του. Με το θάνατο του Γιώργου Γληγόρη η Αρχαιολογική Υπηρεσία έχασε έναν πολύτιμο σύμμαχο στον άνισο αγώνα που δίνει καθημερινά για την προστασία της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς. Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων απαιτεί να διευκρινιστούν πλήρως οι συνθήκες απομάκρυνσής του από τη θέση του, στο μέσο μίας ευδόκιμης και άκρως επιτυχούς θητείας. Για τους μαχόμενους αρχαιολόγους, είναι αυτονόητο ότι αποδεδειγμένα ικανοί αξιωματικοί, που κατέχουν κρίσιμες θέσεις, δεν πρέπει να απομακρύνονται από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες κατά το δοκούν και μετά από πιέσεις συμφερόντων ξένων προς το λειτούργημα της προστασίας των αρχαιοτήτων στη χώρα μας. Η δίωξη της αρχαιοκαπηλίας απαιτεί τη συνεχή παρουσία ειδικευμένων αστυνομικών, που με το χρόνο αποκτούν πολύτιμη εμπειρία σε ανάλογα πόστα.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων έχει την υποχρέωση να αντιστρατευθεί κάθε ενέργεια που υπονομεύει τη δίωξη ενός εγκλήματος όπως η αρχαιοκαπηλία που στερεί από τον πολίτη πολύτιμο μέρος της ταυτότητας και της συλλογικής του μνήμης.
Ο αστυνόμος που έφερε τ'αρχαίαΤου ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ
Υστερα από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική του νοσοκομείου της Αρτας, έχασε τη μάχη με τη ζωή ο πρώην διοικητής της Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας, αστυνομικός διευθυντής Γιώργος Γληγόρης.
Το όνομα του ακέραιου αξιωματικού συνδέθηκε με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ΕΛ.ΑΣ., καθώς και με τους επαναπατρισμούς από ξένα μουσεία και ιδιώτες συλλέκτες εκατοντάδων αρχαιοτήτων που αφαιρέθηκαν παράνομα από την Ελλάδα. Συνδέθηκε, όμως, δυστυχώς και με τη μοίρα των ικανών που ξαφνικά... μετατίθενται σε κάποιο άλλο πόστο. Ετσι και ο Γληγόρης πήρε φύλλο πορείας για τη Λευκάδα, όπου τον περίμενε ένα τροχαίο δυστύχημα.
*Ο Γληγόρης άνοιξε τον φάκελο του ιδιωτικού Μουσείου Γκετί που αράχνιαζε επί χρόνια στο αρχείο και χάρις στην έρευνά του βρέθηκαν οι μάρτυρες, αλλά και τα ακλόνητα στοιχεία με τα οποία πείστηκε το αμερικανικό ίδρυμα να επιστρέψει, μεταξύ άλλων, και το περίφημο χρυσό μακεδονικό στεφάνι που υποδέχτηκε ο πρωθυπουργός σε τελετή πριν από δύο χρόνια (29 Μαρτίου 2007) στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
*Δική του ήταν και η πρωτοβουλία να ερευνήσει την εξοχική κατοικία στην Πάρο της εφόρου αρχαιοτήτων του Μουσείου Γκετί, Μάριον Τρου, όπου εντόπισε αδήλωτες αρχαιότητες. Η ενέργεια αυτή συνέβαλε στην άσκηση πίεσης για να καμφθούν οι αντιρρήσεις του Μουσείου και να ανοίξει ο δρόμος για τον επιτυχή επαναπατρισμό και των τεσσάρων αρχαιοτήτων που διεκδικούσε η χώρα μας.
(Η δίκη της Μάριον Τρου για την υπόθεση της Πάρου δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί, αν και έχουν περάσει σχεδόν δυόμισι χρόνια.)
*Καθοριστική υπήρξε η συμβολή του Γληγόρη και στον επαναπατρισμό του χάλκινου μακεδονικού κρατήρα από την αμερικανίδα Σέλμπι Γουάιτ, καθώς και στην επιστροφή της μαρμάρινης αττικής λυκήθου από τον ελβετό αρχαιοπώλη Ντέιβιντ Καν.
*Ομως κορυφαία στιγμή στην καριέρα του στη Δίωξη Αρχαιοκαπηλίας ήταν η υπόθεση της Σχοινούσσας, που προκάλεσε σεισμό σε διεθνές επίπεδο.
(Για το θέμα αυτό δες επιπλέον εδώ)
*Η υπέρβαση που έκανε στη διεθνή αστυνομική συνεργασία ο έλληνας αξιωματικός ήταν ίσως η σημαντικότερη συμβολή του στη μάχη κατά του οργανωμένου εγκλήματος.
Πίστευε πως ένα κατ' εξοχήν διεθνικό έγκλημα όπως η αρχαιοκαπηλία δεν μπορεί να χτυπηθεί αποτελεσματικά μόνο μέσα από τις εθνικές αστυνομίες. «Η απάντηση πρέπει να είναι η άμεση, χωρίς γραφειοκρατία και χρονοτριβή, προσωπική και ειλικρινής συνεργασία μεταξύ ελλήνων, ιταλών, γερμανών, ελβετών, κυπρίων, αμερικανών και άλλων αστυνομικών. Αυτή η αντίληψη δράσης μπορεί να κάνει τη διαφορά και να εξαρθρώσει τα κυκλώματα», συνήθιζε να λέει ο αστυνόμος.
Και εξηγούσε: «Ενας έλληνας αγρότης πουλάει σε ιταλό μαφιόζο που συνεργάζεται με έναν ελβετό έμπορο και πουλάνε μέσω ενός βρετανικού οίκου δημοπρασιών τα κλεμμένα αρχαία σε ιδιωτικό αμερικανικό μουσείο ή σε έναν συλλέκτη στην Ιαπωνία».
*Ο Γληγόρης συνεργάστηκε στενά με το τμήμα δίωξης αρχαιοκαπηλίας των Καραμπινιέρων και τον αρμόδιο εισαγγελέα Ρώμης, Πάολο Φέρι. Η συνεργασία αυτή έφερε πολλούς καρπούς και στις δύο χώρες, συνδέθηκε με το κύμα των επαναπατρισμών και συνέβαλε στην ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης.
*Η ανταμοιβή του από την ελληνική Πολιτεία για εξαιρετικά πετυχημένη πολύχρονη δράση του ήταν μια αιφνιδιαστική και αναίτια δυσμενής μετάθεση, το περασμένο καλοκαίρι, για την οποία δεν δόθηκαν ποτέ εξηγήσεις. Ηταν προφανές ότι κάποιους ενόχλησε. Αλλωστε, ο Γληγόρης συνήθιζε να ακουμπάει εκεί που οι άλλοι σφύριζαν αδιάφορα.
*Τις περισσότερες φορές οι κατηγορούμενοι τον σεβάστηκαν. «Κάνε τη δουλειά σου αστυνόμε», του είπε χαρακτηριστικά εκπρόσωπος της οικογένειας Μιχαηλίδη στη Σχοινούσσα. Ομως, σε πρόσφατες υποθέσεις, λίγους μήνες πριν απ' την μετάθεσή του, όπου εμπλέκοντο επιφανή μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας, η αντίδραση ήταν διαφορετική. Υπήρξαν γκρίνιες, διαμαρτυρίες, πιέσεις...
*Η μετάθεσή του δεν είχε αντίκτυπο μόνο στον ίδιο. Με την αιφνιδιαστική απομάκρυνση του Γληγόρη χάθηκε ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριών απαραίτητο για την υπηρεσία.
*Ο Γιώργος ζούσε σε ένα φτωχικό δυάρι στου Γκύζη και κυνηγούσε μεγαλοκαρχαρίες. Είχε αίσθηση καθήκοντος και δικαιοσύνης, ήταν αγαπητός, με αίσθηση του χιούμορ και αγάπη για τη ζωή. Κηδεύτηκε από το νεκροταφείο στο χωριό Πινακοχώρι Λευκάδος. Ηταν 45 χρόνων και άφησε πίσω του τον δεκάχρονο γιο του Αγγελο.
Στο τροχαίο που ενεπλάκη το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε χάθηκαν άλλα τέσσερα άτομα, μια ολόκληρη οικογένεια από το χωριό Μπενίτσες της Κέρκυρας. Οι συνθήκες του δυστυχήματος δεν έχουν ακόμη διευκρινισθεί, ούτε και η ευθύνη.
| Γιώργος Γληγόρης |
| Ένας Έλληνας «Σέρπικο» |
| Της ΕΥΓΕΝΙΑΣ Γ. ΜΙΓΔΟΥ - 19.03.2009 |
Δραστήριος, αποτελεσματικός, γνώστης του αντικειμένου του, ο Γιώργος Γληγόρης ανέπτυσσε πρωτοβουλίες και ενορχήστρωνε με την ομάδα του καίριες εφόδους, εξαρθρώνοντας κυκλώματα και αποκαλύπτοντας υποθέσεις. Υποθέσεις στις οποίες κάποιες φορές –όπως πριν ένα χρόνο περίπου (Απρίλιος 2008)– ενέχονταν πρόσωπα ευυπόληπτα και υπεράνω υποψίας. Να σημειωθεί πως όλα αυτά τα έκανε με μια ομάδα 19 ατόμων –τόσα διαθέτει η ελληνική αστυνομία για όλη την επικράτεια–, όταν αντίστοιχα η Ιταλία (επίσης χώρα παραγωγής αρχαιοκαπηλικών προϊόντων) διαθέτει 300 καραμπινιέρους, τεχνολογία αιχμής και τεχνογνωσία πρότυπο. Ο Γληγόρης συνεργάστηκε αποτελεσματικά με τους Ιταλούς και αγωνιζόταν να αναβαθμίσει τη Διεύθυνσή του, να εισαγάγει στην Ελλάδα την ιταλική μεθοδολογία. Είναι χαρακτηριστική η «ήττα» που έπαθε όταν, επισκεπτόμενος το αρχηγείο των καραμπινιέρων στην Ιταλία, είδε πόσο μειονεκτούσε η ελληνική πλευρά και με τι πενιχρά μέσα πάλευε ο ίδιος. Όταν λοιπόν επισκέφτηκαν αντίστοιχα οι Ιταλοί την Αθήνα, προκειμένου να αποφύγει την έκθεση, έδειξε το κτίριο της ΓΑΔΑ, λέγοντας πως εκεί στεγάζεται εξ ολοκλήρου το Τμήμα Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας. Ήταν εξαιρετικά αγαπητός για το χιούμορ του...
Εν πάση περιπτώσει, είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα ό,τι γίνεται καλά, ό,τι γίνεται σωστά, το κάνει συνήθως κάποιος μόνος του. Και το πληρώνει.
Ο Γιώργος ήταν εξυπνότατος, ευθύς, αφοσιωμένος στο στόχο και άκρως αποτελεσματικός. Στον τομέα του κατάφερε, αθόρυβα, μεγάλα επιτεύγματα, χωρίς ουσιαστικά να υπάρχουν οι υποδομές. Το μόνο που τον συνέδραμε ήταν η εμπιστοσύνη των ανδρών του και η αγάπη τους.
Όταν λοιπόν πέρυσι τέτοια εποχή εξιχνίαζε υπόθεση παράβασης του νόμου «περί προστασίας Αρχαιοτήτων» στην Πλάκα, και στη συνέχεια αποκαλύφτηκαν ενεχόμενα διάφορα πρόσωπα υψηλών διασυνδέσεων, είχε έρθει ο καιρός να τα μαζεύει... Έπεσε σύρμα. Ο Γληγόρης «αποκάλυπτε ονόματα κι έθιγε υπολήψεις». Μεθοδεύτηκε η απομάκρυνσή του κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και αναίτια. Για τις εν λόγω υποθέσεις σίγησε το σύμπαν. Τον Αύγουστο του 2008 τον στείλανε στη Λευκάδα, ως Διοικητή Ασφάλειας στο νησί. Ξέρω από πρώτο χέρι πόσο του κόστισε και πόσο τον πτόησε αυτή η μετάθεση. Ακόμα και από το τηλέφωνο ακουγόταν άτονος και ανόρεχτος. Βαθιά θιγμένος. Έτσι «αξιοποίησε» τον «Σέρπικο» στην πάταξη αρχαιοκαπηλίας η πολιτεία. Έτσι έχασε η χώρα έναν πολύτιμο σύμμαχο στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Στις 27 Φεβρουαρίου τα ξημερώματα ο Γιώργος Γληγόρης έπεσε θύμα βαρύτατου τροχαίου. Έμεινε στην Εντατική της Άρτας μέχρι την προηγούμενη Παρασκευή, όπου και υπέκυψε. Στην κηδεία του προσήλθαν εκατοντάδες φίλοι, συνεργάτες. Ακόμα και κάποιος που είχε συλλάβει και φυλακίστηκε για εμπορία ναρκωτικών. Τα ανθοπωλεία του νησιού ξέμειναν από λουλούδια εκείνη τη μέρα. Δεν κατάφερα να του στείλω στεφάνι. Όπως μου έλεγε και ο Νικόλας Ζηργάνος, δημοσιογράφος, φίλος και συνεργάτης του Γληγόρη, όταν ενημερώθηκαν για το συμβάν οι καραμπινιέροι και ο Ιταλός εισαγγελέας ξέσπασαν σε κλάματα, όπως και όλοι όσοι συνεργαστήκαμε μαζί του.
Στην Ελλάδα ενός καλού μύρια κακά έπονται. Ο Γιώργος βγήκε από τη μέση πρώτα μεταφορικά και μετά κυριολεκτικά.
Περισσότερα για τις συνθήκες του θανάτου του μπορείτε να δείτε εδώ
Ένα αποκαλυπτικό ντοκυμαντέρ για τη δύναμη των κυκλωμάτων αρχαιοκαπηλείας μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ
Εγώ δεν έχω κάτι ακόμα να προσθέσω εκτός από την ειλικρινή μου θλίψη για όλα αυτά και κυρίως για την επιβεβαίωση, μέσα (και) από αυτή την ιστορία, της "ανταμοιβής" που επιφυλάσσει η πατρίδα μου για όσους πονάνε και μάχονται για αυτή.
Και βέβαια την οργή μου για το ότι ένα τόσο σημαντικό θέμα, για ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο δεν έφτασε ποτέ στα αυτιά του πολίτη μέσα από τα κεντρικά ΜΜΕ!!!!
9 σχόλια:
Ψιτ.. να σου πω;
Κι εγώ δεν τα διαβάζω.
Αλλά δεν τα πέταξα ακόμη.
Έτσι με τη ζελατίνα στέκονται πάνω στο γραφείο μου.
Ντροπή μου.
Ντροπή και αίσχος!! Δεν γνώριζα τίποτα και πως να γνωρίζω άλλωστε εφ'οσον δεν βγήκε τίποτα στη δημοσιότητα.Τέτοιοι άντρες αντί να τους έχουν παράδειγμα προς μίμηση φροντίζουν να τους βγάζουν και από τη μέση για να κλέβουν ανενόχλητοι τ'αρχαία κειμήλια μας.Εύχομαι να βγεί σύντομα η αλήθεια για την μνήμη του ήρωα αστυνομικού!
Καλημέρα με φιλιά θαλασσινά!!
Άγγιξες ένα πολύ ευαίσθητο θέμα για μένα. Την αρχαιοκαπηλία. Και όσον αφορά τον εν λόγω αστυνομικό που, όπως διαβάζω, έχασε τη ζωή του σε τροχαίο (τυχαίο;) είναι μια απόδειξη ότι η ελληνική αστυνομία απαρτίζεται και από αξιόλογυς ανθρώπους που μάχονται χωρίς συμφέρον για το καλό της πολιτείας. Δυστυχώς, όμως, είμαστε ανίκανοι οι υπόλοιποι να προστατεύσουμε τέτοια πρότυπα...
@jacki, ε όχι και ντροπή σου! Σιγά τα αξιόλογα έντυπα που τους οφείλουμε και ...σεβασμό!
@ζουζου, καλησπέρα Zoyzoy μου. Ακριβώς έτσι εξοργίστηκα κι εγώ διαβάζοντας και ψάχνοντας για αυτό το θέμα!
Υ.γ. Στείλε μας ένα θαλασσινό αεράκι γιατί ψηθήκαμε εν Αθήναις
@antoine, εδώ είμαστε ανίκανοι να ...μας προστατεύουν τέτοια πρότυπα! Πολύ μας πέφτουν!
Καλησπέρα, καλησπέρα, και καλώς σε βρίσκω κι εδώ στο 'σπιτι' σου! Επιτέλους!
Αχ, δεν έπρεπε να λείψω τόσο, έχασα τα πιο όμορφα! Ειδικά τον Λιαντίνη που λατρεύω.
Το άρθρο σου για την αρχαιοκαπηλεία, υπέροχο ως προς την επιλογή του.Τσακίζει κόκκαλα. Ευτυχώς που υπάρχεις εδώ, γράφοντας με τόλμη για θέματα που ούτε διανοείται να αγγίξει κανένας στην "επίσημη" τηλεόραση και τον Τύπο.
Ευτυχώς που υπάρχεις!
Φιλιά βροχής απόψε από δω.
Νάξερες πόσο χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω!!!
@Μελίτη, γλυκιά μου Μελίτη καλωσήρθες! Τουλάχιστον αυτό είναι ένα από τα λίγα καλά του φθινοπώρου, ότι ξαναφέρνει κοντά φίλους που χώρισε η καλοκαιρινή ξενοιασιά!! Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και κυρίως γιατί στέκεσαι και εσύ και επιμένεις σε θέματα που κι εγώ θεωρώ πολύ πολύ σημαντικά!
Φθινοπωρινά (πλέον) φιλιά!!!!!
Ο Γιώργος ηταν άνθρωπος άξιος που υπηρετούσε την πατρίδα του με όλη τη σημασία της λέξης.Όπου και αν υπηρετούσε είχε το σεβασμό των ανθρώπων με τους οποίους συνεργαζόταν.Είχα την τιμή να υπηρετήσω υπο τις διαταγές του οταν μετατέθηκε στην Ασφάλεια Λευκάδας.Πήρε μια υπηρεσία ανοργάνωτη και στο λίγο διάστημα που διοίκησε πριν το θανατό του κατάφερε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα..Επάνδρωσε την Ομάδα Δίωξης Ναρκωτικών με άτομα που επέλεξε ο ίδιος και μέσα σε 5 μήνες κατάφερε με δικές του πληροφορίες και βγηκαν 50-60 περίπου υποθέσεις ναρκωτικών παραπάνω απο οτι υπήρχαν το προηγούμενο,πριν της παρουσίας του,διάστημα.Ο Αξιωματικός αυτός ειχε την δύναμη να παίρνει απο τον καθένα μας το 110% των δυνατοτήτων μας και αυτό γιατι μας ενέπνεε και δουλεύαμε αμέτρητες ώρες μόνο και μόνο για αυτόν.Ακόμα και τώρα 6 μηνες μετα το θανατό του η Ομάδα Δίωξης Ναρκωτικών Λευκάδας δουλεύει με επιτυχία τις πληροφορίες του Γιώργου.η κληρονομιά του μεγάλη-ελπίζω να φανούμε αντάξιοι της εμπιστοσύνης του.