Είναι καιρός που σκέφτομαι να ξεκινήσουμε κάτι καινούριο στο ιστολόγιο μου.
Κάτι που θα μας φέρει πιο κοντά.
Θα μας κάνει να μιλήσουμε πιο ανοιχτά και πιο αληθινά.
Και θα δώσει την αφορμή σε κάθε έναν από εμάς να μιλήσει και να γράψει για πράγματα που η καθημερινότητα δεν θέλει να προλαβαίνουν να μας απασχολούν.

Ξέρω, ίσως είναι δύσκολο.
Ίσως απαιτητικό.
Ίσως προσωπικότερο από όσο αρμόζει σε αυτή τη μορφή επικοινωνίας.
Και θέλει λίγο χρόνο, λίγη σκέψη και κυρίως συμμετοχή καρδιάς.
Σκέφτηκα όμως ότι αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσουμε.

Η ιδέα είναι απλή.
Θα βρίσκουμε μια φράση - αφορμή και αντί σχολίου όποιος θέλει θα γράφει τις σκέψεις του για αυτή. Θα μας χαρίζει μια κλεφτή ματιά στα συναισθήματα που του προκαλεί. Θα μας προσφέρει ένα πιο καθαρό βλέμμα στην κατανόησή της. Θα συμμετέχει για λίγο στο αφανές τάγμα των ποιητών της ιστοχώρας.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIrb1z2coHRcmfT77f4q-XBPXvlOjJBXWKYVj4fp_h27FErrTx6oLCTltG8U1O4Q7DFLjRy5r4Zx7iblUqIAdwvl5VdZ8sFFhPoGtLmB2jpkVQH8nqOWNLs8b7y55RC6kDlxw5w9VXWus/s400/poetry1.jpg

Φυσικά στο τέλος όλα τα γραμμένα θα εντάσσονται στο κείμενο της ανάρτησης δημιουργώντας ένα ιδιότυπο λεύκωμα-λεξικό κατανόησης και αποδόμησης των πιο ενδόμυχων φωνών μας. Μια καταγραφή συναισθημάτων που ξεκλείδωσαν από δυό- τρεις λέξεις βαλμένες στη σειρά.


http://trinitydoors.files.wordpress.com/2009/04/poetic-home-antique-key1.jpg


Και όπως αρμόζει στην ποίηση, δεν μπορεί να υπάρξει
κανένας περιορισμός στην έκταση ή το περιεχόμενο. Στην έκφραση ή την δομή.

Ελπίζω να βρει ανταπόκριση και χώρο μέσα στα πολλά μας αυτή η ιδέα.
Αν κρίνω από όσα διαβάζω στα ιστολόγιά σας οι προϋποθέσεις να δημιουργηθεί κάτι πραγματικά ξεχωριστό υπάρχουν. Οι φίλοι μου είναι ποιητές. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς...;

Η φράση που μου έχει καρφωθεί στο μυαλό και ζητάει την ματιά σας πρώτη είναι: τα "Μοιραία Θαύματα".

Τι μπορεί να σημαίνει;
Τι αναμνήσεις μπορεί να ξυπνάει και τι πόθους να αναστατώνει;
Να τα ελπίζω ή να τα φοβάμαι;

Σας περιμένω...


http://www.ineedmotivation.com/blog/wp-content/uploads/2009/04/image-162460-827161-words_by_aiae.jpg


Πώς θα μπορούσε ένα θαύμα να είναι μοιραίο, αφού η μία έννοια, αίρει την άλλη;…
Το μοιραίο συνδέεται πάντα με το αναπόφευκτο, με τη μοίρα, με κάτι που δεν μπορείς να το αποτρέψεις.
Το θαύμα πάλι, δεν είναι μοιραίο, ούτε αναπόφευκτο. Το θαύμα είναι σπάνιο. Το μοιραίο είναι πιο συχνό.
Μόνο σε μία περίπτωση συναντάται το Μοιραίο Θαύμα. Στον κεραυνοβόλο έρωτα!
Μόνο εδώ, οι φαινομενικά (ίσως και ουσιαστικά) αντίθετες έννοιες συνυπάρχουν σε μία και μοναδική.
Θεωρώ πως μόνο ο κεραυνοβόλος έρωτας κρύβει εντός του, το μοιραίο και το θαύμα. Το μοιραίο της συνάντησης από τη μια, (όλα συνωμοτούν, ακόμα και ολόκληρο το σύμπαν – για να παραλλάξουμε λιγάκι τα λόγια του Πάολο Κοέλιο στον Αλχημιστή) και το θαύμα της ερωτικής αστραπής, της λάμψης του έρωτα που λούζει δύο ανθρώπινες υπάρξεις και τις κάνει να ανταμωθούν σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, καθορίζοντας έτσι τις ζωές τους.
Μελίτη


Λοιπόν...Μοιραία Θαύματα...
Μοιραία, γιατί αλλάζουν την πορεία μιας ζωής, ανατρέπουν τα πάντα, την ιστορία ενός λαού.
Αλλά όχι από αρνητική σκοπιά, γιατί δεν παύουν να ναι Θαύματα, δηλαδή πράγματα απρόσμενα, καθοδηγούμενα από θειικές δυνάμεις, πέρα απ τον ανθρώπινο έλεγχο, ευχάριστες κ αναπάντεχες ανατροπές.
Τι άλλο από έναν άνθρωπο που θεραπεύεται από μια βαριά ασθένεια ενώ οι γιατροί υποστήριζαν το αντίθετο- δεν αλλάζει αυτό δραματικά τη ζωή αυτού κ των δικών του;
Ένα άτεκνο ζευγάρι που αποκτά ένα παιδί σε μεγάλη ηλικία ενώ το είχε βγάλει ως ενδεχόμενο τελείως από το μυαλό του- δεν θα επηρεάσει καθοριστικά ο γονεικός τρόπος ζωής την πορεία των γονέων;
Ένας λαός καταφέρνει παρά τις ελάχιστες στρατιωτικές του δυνάμεις να αποτινάξει το ζυγό ενός κατακτητή που κανείς δεν θα περίμενε- δεν ανατρέπει αυτό την παγκόσμια ιστορία;
Σώζεσαι από ένα θανατηφόρο τροχαίο- πόσο αλλάζουν τα πράγματα μετά από κάτι τέτοιο; Δεν μπορεί παρά να είναι μοιραίο...
Γαία


Μοιραίο είναι το καρμικό γραφτό στη μοίρα μας στη πορεία της ζωής μας να το συναντήσουμε!
Τώρα θαύμα ένας έρωτας μια συνάντηση μοιραία που θα πυροδοτήσει ένα έρωτα κεραυνοβόλο αν καταλήξει στο "μεγάλο έρωτα" που πάντα περιμένεις να σε ταρακουνήσει και να ζήσεις μέσα απ'αυτόν ναι!
Θαύμα θα μπορούσε να είναι και μια σοβαρότατη εγχείρηση που κρέμεται η ζωή ενός ατόμου.
Η χρονική στιγμή αποφασίζει για το μοιραίο θαύμα όλες οι συγκυρίες συνωμοτούν για να μη γίνει το μοιραίο λάθος!
Ζουζού

Μοιραία θαύματα.
Τύχη ή μοίρα; Δε μ'αρέσει η λέξη τύχη και με τρομάζει η λέξη μοίρα. Πιστεύω όμως ότι το μονοπάτι, ο βασικός δρόμος, είναι μοιραίο, ενώ οι παράδρομοι είναι στο χέρι μας..
Θαύμα. Το πιστεύω, υπάρχουν, κάθε μέρα συμβαίνουν.. Μοιραία θαύματα είναι οι συναντήσεις, "συναντήσεις ζωής", άνθρωποι που τόσο "τυχαία" γνωρίζεις και απ'το "πουθενά", γίνονται μέρος της ζωής σου... Σαν να "έπρεπε" να τους γνωρίζεις, σαν να έπρεπε να ζήσεις το θαύμα...
Πρωτόπλαστη

Μοιραία θαύματα.
Το νίωθεις ότι σου επιβάλλεται από το μέλλον. Είναι η μόνη σου επιλογή. Η υποχρεωτική.
Αλλά τίποτα μέσα σου δεν σου δείχνει ότι θα μπορέσεις. Τίποτα δεν σε οδηγεί κοντά της. Τίποτα δε σου επιτρέπει να πιστέψεις για πραγματικότητα την εικόνα που δεν μπορείς να σβήσεις από τα μάτια σου.
Είναι το μοιραίο που βλέπεις μπροστά σου σαν ορίζοντα και που τρέχεις με όλη σου την ορμή κατά πάνω του αλλά δεν πλησιάζει σπιθαμή.
Και όταν τρακάρεις στο πιο ακλόνητο αδιέξοδο...
Και όταν χάσεις κάθε ικμάδα της δύναμής σου...
Και όταν πάψεις να κυνηγάς το αναπόφευκτο...
Τότε σαν απομηχανής θεός έρχεται το ...Θαύμα.
Έρχεται και απλώνει στα πόδια σου όλα όσα σου ανήκουν.
Όλα όσα ζήτησες και παραπάνω.
Και τότε βουρκώνεις για λίγο.
Και νιώθεις ευγνωμοσύνη για το δώρο.
Και τη δικαίωση.
Αλλά γρήγορα το ξεχνάς.
Γιατί ...άνθρωπος είσαι.
Και βάζεις πλώρη γι' άλλα
Καημός

«Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
Μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.»


Mοιραίο θαύμα;
Θαύμα της μοίρας;
Αmor fati.
Αγάπησε, τη μοίρα σου, το ριζικό σου.
Πιο πέρα ακόμα :
Δημιούργησε ένα πεπρωμένο, άξιο να αγαπηθεί.
Αυτό είναι το μοιραίο θαύμα.
Mα προσοχή: η φάτα μοργκάνα παραμονεύει.
Ζήσε το πραγματικό και όχι το είδωλό του.


Bookmark and Share

10 σχόλια:

On 30 Ιανουαρίου 2010 στις 12:15 π.μ. , Μελίτη είπε...

Μοιραία Θαύματα….

Πώς θα μπορούσε ένα θαύμα να είναι μοιραίο, αφού η μία έννοια, αίρει την άλλη;…
Το μοιραίο συνδέεται πάντα με το αναπόφευκτο, με τη μοίρα, με κάτι που δεν μπορείς να το αποτρέψεις.
Το θαύμα πάλι, δεν είναι μοιραίο, ούτε αναπόφευκτο. Το θαύμα είναι σπάνιο. Το μοιραίο είναι πιο συχνό.
Μόνο σε μία περίπτωση συναντάται το Μοιραίο Θαύμα. Στον κεραυνοβόλο έρωτα!
Μόνο εδώ, οι φαινομενικά (ίσως και ουσιαστικά) αντίθετες έννοιες συνυπάρχουν σε μία και μοναδική.
Θεωρώ πως μόνο ο κεραυνοβόλος έρωτας κρύβει εντός του, το μοιραίο και το θαύμα. Το μοιραίο της συνάντησης από τη μια, (όλα συνωμοτούν, ακόμα και ολόκληρο το σύμπαν – για να παραλλάξουμε λιγάκι τα λόγια του Πάολο Κοέλιο στον Αλχημιστή) και το θαύμα της ερωτικής αστραπής, της λάμψης του έρωτα που λούζει δύο ανθρώπινες υπάρξεις και τις κάνει να ανταμωθούν σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, καθορίζοντας έτσι τις ζωές τους.

Υ.Γ. Με αιφνιδίασε πολύ ευχάριστα η σημερινή σου ανάρτηση – πρόταση. Καταπληκτική η ιδέα που έχεις. Και τυχερή εγώ που έλαχε να την εγκαινιάσω!

Άπειρα φιλιά!!!

 
On 30 Ιανουαρίου 2010 στις 9:29 μ.μ. , Γαία είπε...

Λοιπόν...Μοιραία Θαύματα...
Μοιραία, γιατί αλλάζουν την πορεία μιας ζωής, ανατρέπουν τα πάντα, την ιστορία ενός λαού.
Αλλά όχι από αρνητική σκοπιά, γιατί δεν παύουν να ναι Θαύματα, δηλαδή πράγματα απρόσμενα, καθοδηγούμενα από θειικές δυνάμεις, πέρα απ τον ανθρώπινο έλεγχο, ευχάριστες κ αναπάντεχες ανατροπές.
Τι άλλο από έναν άνθρωπο που θεραπεύεται από μια βαριά ασθένεια ενώ οι γιατροί υποστήριζαν το αντίθετο- δεν αλλάζει αυτό δραματικά τη ζωή αυτού κ των δικών του;
Ένα άτεκνο ζευγάρι που αποκτά ένα παιδί σε μεγάλη ηλικία ενώ το είχε βγάλει ως ενδεχόμενο τελείως από το μυαλό του- δεν θα επηρεάσει καθοριστικά ο γονεικός τρόπος ζωής την πορεία των γονέων;
Ένας λαός καταφέρνει παρά τις ελάχιστες στρατιωτικές του δυνάμεις να αποτινάξει το ζυγό ενός κατακτητή που κανείς δεν θα περίμενε- δεν ανατρέπει αυτό την παγκόσμια ιστορία;
Σώζεσαι από ένα θανατηφόρο τροχαίο- πόσο αλλάζουν τα πράγματα μετά από κάτι τέτοιο; Δεν μπορεί παρά να είναι μοιραίο...

 
On 31 Ιανουαρίου 2010 στις 5:57 μ.μ. , zoyzoy είπε...

Μοιραία Θαύματα!!

Μοιραίο είναι το καρμικό γραφτό στη μοίρα μας στη πορεία της ζωής μας να το συναντήσουμε!
Τώρα θαύμα ένας έρωτας μια συνάντηση μοιραία που θα πυροδοτήσει ένα έρωτα κεραυνοβόλο αν καταλήξει στο "μεγάλο έρωτα" που πάντα περιμένεις να σε ταρακουνήσει και να ζήσεις μέσα απ'αυτόν ναι!
Θαύμα θα μπορούσε να είναι και μια σοβαρότατη εγχείρηση που κρέμεται η ζωή ενός ατόμου.
Η χρονική στιγμή αποφασίζει για το μοιραίο θαύμα όλες οι συγκυρίες συνωμοτούν για να μη γίνει το μοιραίο λάθος!

Υπέροχη η ιδέα σου!
Καλό σου βράδυ!!

 
On 1 Φεβρουαρίου 2010 στις 9:35 π.μ. , Γ.Π. είπε...

@Μελίτη, Γαία, Ζουζού
καλές μου φίλες καλημέρα! Πολύ χαίρομαι για όσα διαβάζω. Χαίρομαι για τη συμμετοχή σας, χαίρομαι για τον τρόπο που αντιμετωπίσατε αυτή την πρό(σ)κληση και κυρίως χαίρομαι γιατί η καθεμία αναδείξατε πτυχές και εικόνες ξεχωριστές.
Δεν θα σχολιάσω ακόμα ένα ένα τα σχόλιά σας γιατί θέλω να πιστεύω ότι θα έχουμε κι άλλες ...συμμετοχές. Νομίζω ότι φτιάχνουμε μια παρέα και ένα χώρο ελεύθερης έκφρασης και δημιουργικότητας και ότι όσο περισσότερο επιτρέψουμε στον ποιητή και το παιδί να ανοίξουν τον εντός μας διάλογο τόσο ομορφότερα θα μεταφράζουμε τον κόσμο.

 
On 1 Φεβρουαρίου 2010 στις 5:07 μ.μ. , ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Μοιραία θαύματα.
Τύχη ή μοίρα; Δε μ'αρέσει η λέξη τύχη και με τρομάζει η λέξη μοίρα. Πιστεύω όμως ότι το μονοπάτι, ο βασικός δρόμος, είναι μοιραίο, ενώ οι παράδρομοι είναι στο χέρι μας..
Θαύμα. Το πιστεύω, υπάρχουν, κάθε μέρα συμβαίνουν.. Μοιραία θαύματα είναι οι συναντήσεις, "συναντήσεις ζωής", άνθρωποι που τόσο "τυχαία" γνωρίζεις και απ'το "πουθενά", γίνονται μέρος της ζωής σου... Σαν να "έπρεπε" να τους γνωρίζεις, σαν να έπρεπε να ζήσεις το θαύμα...

(Τί όμορφη ιδέα καημέ μου!!!)
Φιλί στέλνω για καλό μήνα και καλή εβδομάδα!

 
On 2 Φεβρουαρίου 2010 στις 12:12 μ.μ. , Γ.Π. είπε...

@Πρωτόπλαστη, σε ευχαριστώ Πρωρόπλαστή μου για την ποιητική συμμετοχή σου! Η αλήθεια είναι ότι ήσουν και εσύ στη σκέψη μου όταν μου ήρθε αυτή η ιδέα...
Εσύ, η Μελίτη, η Ζουζού (και η έκπληξη η Γαία) καθώς και το αρτιστάκι, η Καρυατιδα και η Jacky (που πολύ θα ήθελα αν μπορούσαν να συμμετέχουν) αποτελούσατε τη μια πιο "καλλιτεχνική" ομάδα που είχα στο μυαλό μου. Από την άλλη περιμένω και την Happy Dot, το Ατίθασο και τον Mahler να ανταποκριθούν με τον γνωστό ανατρεπτικό τους τρόπο σε αυτό το ιδιόμορφο προσκλητήριο. Και φυσικά όποιος άλλος πιστός (ή και άπιστος...) ευπρόσδεκτος!

 
On 4 Φεβρουαρίου 2010 στις 12:18 μ.μ. , roadartist είπε...

Καλημέρα Καημέ μου :)) Πολύ όμορφη ιδέα!
Μόνο που δεν κατάλαβα.. (θέλω και λίγη βοήθεια λολ χιχι) θα διαβάζουμε το ποστ σου και θα γράφουμε αυθόρμητα τις δικές μας σκέψεις στα σχόλια που μετά θα γίνονται ανάρτηση, θα εντάσσονται ως ποιήματα σε λεύκωμα;;;;;
Βοήθησε λίγο.. φιλιααααααααααααααααααααα σε σένα και στους ποιητές της παρέας μας (λέμε!)!!!

 
On 4 Φεβρουαρίου 2010 στις 8:34 μ.μ. , Γ.Π. είπε...

@roadartist,ναι φιλενάδα!!! Όπως το λες ακριβώς! Μόνο που το λεύκωμα θα είναι η ίδια η ανάρτηση που τελικά θα γράφεται από όλους εμάς!
Φιλιάααααααααααααα και απο μένα και ....περιμένω εναγωνίως!

 
On 10 Φεβρουαρίου 2010 στις 7:39 π.μ. , Ανώνυμος είπε...

«Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
Μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.»


Mοιραίο θαύμα;
Θαύμα της μοίρας;
Αmor fati.
Αγάπησε, τη μοίρα σου, το ριζικό σου.
Πιο πέρα ακόμα :
Δημιούργησε ένα πεπρωμένο, άξιο να αγαπηθεί.
Αυτό είναι το μοιραίο θαύμα.
Mα προσοχή: η φάτα μοργκάνα παραμονεύει.
Ζήσε το πραγματικό και όχι το είδωλό του.


http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%AC%CF%84%CE%B1_%CE%BC%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B1_(%CF%86%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF)

 
On 10 Φεβρουαρίου 2010 στις 7:10 μ.μ. , Γ.Π. είπε...

@houlk, σε ευχαριστώ! Τίποτα άλλο!