Πήγα χθες και είδα την πολυσυζητημένη ταινία του Παντελή Βούλγαρη: "Ψυχή Βαθιά".
Πολυσυζητημένη και αμφιλεγόμενη.
Αδίκως αμφιλεγόμενη όμως. Γιατί η ταινία είναι ξεκάθαρα κακή!
Ή για να μην είμαι σκληρός ...απλά περιττή.
Στις δύο ώρες τις ταινίες δεν συγκρατώ ούτε μια σκηνή, δεν παίρνω μαζί μου ούτε μια σκέψη (με τρανταχτή εξαίρεση το μοναδικό πέρασμα του Ηθοποιού Θανάση Βέγγου).
Η ιστορία κενή, η Ιστορία απούσα.
Ο νέος που επέλεξε να δει αυτή την ταινία (και να γυρίσει την πλάτη στο This is it-μας πρήξατε με τον συγχωρεμένο!) με την ελπίδα να γνωρίσει κάτι από την ιστορία του τόπου του πρέπει να έφυγε στο διάλλειμα. Ούτε ένα όνομα, ούτε μια αιτία, ούτε μια εξήγηση. Ούτε ένα συμπέρασμα.
Ο άνθρωπος που έζησε τα γεγονότα ή τα άκουσε να του τα διηγούνται από πρώτο χέρι πρέπει να βαρέθηκε ή να εκνευρίστηκε με τους χαρακτήρες-καρικατούρες που στήθηκαν για τους αντάρτες του δημοκρατικού στρατού και τους σεξομανείς στρατιώτες του εθνικού στρατού.
Και είναι κρίμα γιατί το υλικό που είχε να επεξεργαστεί ο Βούλγαρης ήταν σπουδαίο. Οι ανθρώπινες ιστορίες που ακόμα συνταρράσουν τον αναγνώστη,απλά υπαινίχθηκαν. Ο εθνικός σπαραγμός τελείωσε με ένα ατυχέστατο κολάζ από χαμογελαστές προσωπογραφίες.
Η ταινία μπορεί (μπορεί) να είχε καλές προθέσεις.
Δεν είχε όμως στόχο.
Δεν είχε ζητούμενο.
Δεν είχε ψυχή.
Πολυσυζητημένη και αμφιλεγόμενη.
Αδίκως αμφιλεγόμενη όμως. Γιατί η ταινία είναι ξεκάθαρα κακή!
Ή για να μην είμαι σκληρός ...απλά περιττή.
Στις δύο ώρες τις ταινίες δεν συγκρατώ ούτε μια σκηνή, δεν παίρνω μαζί μου ούτε μια σκέψη (με τρανταχτή εξαίρεση το μοναδικό πέρασμα του Ηθοποιού Θανάση Βέγγου).
Η ιστορία κενή, η Ιστορία απούσα.
Ο νέος που επέλεξε να δει αυτή την ταινία (και να γυρίσει την πλάτη στο This is it-μας πρήξατε με τον συγχωρεμένο!) με την ελπίδα να γνωρίσει κάτι από την ιστορία του τόπου του πρέπει να έφυγε στο διάλλειμα. Ούτε ένα όνομα, ούτε μια αιτία, ούτε μια εξήγηση. Ούτε ένα συμπέρασμα.
Ο άνθρωπος που έζησε τα γεγονότα ή τα άκουσε να του τα διηγούνται από πρώτο χέρι πρέπει να βαρέθηκε ή να εκνευρίστηκε με τους χαρακτήρες-καρικατούρες που στήθηκαν για τους αντάρτες του δημοκρατικού στρατού και τους σεξομανείς στρατιώτες του εθνικού στρατού.
Και είναι κρίμα γιατί το υλικό που είχε να επεξεργαστεί ο Βούλγαρης ήταν σπουδαίο. Οι ανθρώπινες ιστορίες που ακόμα συνταρράσουν τον αναγνώστη,απλά υπαινίχθηκαν. Ο εθνικός σπαραγμός τελείωσε με ένα ατυχέστατο κολάζ από χαμογελαστές προσωπογραφίες.
Η ταινία μπορεί (μπορεί) να είχε καλές προθέσεις.
Δεν είχε όμως στόχο.
Δεν είχε ζητούμενο.
Δεν είχε ψυχή.
4 σχόλια:
με γλύτωσες!!!
Η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει τόόόσα πολλά για την ταινία που με έχουν κάνει να θέλω να τη δω. Θα προσπαθήσω να είμαι αμερόληπτη καημέ μου (αν και έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σου!)
Φιλί φθινοπωρινό-χειμωνιάτικο!
@roadartist, αρτιστάκι μου ελπίζω να σε γλύτωσα γιατί προσωπικά εγώ κλαίω τα 8,5€ και κυρίως το τρίωρο (μαζί με το παρκινγκ) που της αφιέρωσα!
@πρωτόπλαστη, θα περιμένω με ενδιαφέρον τα σχόλιά σου πρωτόπλαστή μου και ελπίζω να έχω κάνει λάθος...!
Φιλί καταμουσκεμένο και πεταχτό!