http://img.pathfinder.gr/clubs/images/31/274431/67.jpg

Με αυτήν την ανάρτηση θα σας αφήσω για τις ημέρες του Πάσχα και θα σας ευχηθώ να περάσετε όσο πιο καλά μπορείτε γιατί όλοι (άλλος λίγο-άλλος πολύ) μας ερχόμαστε από μια δύσκολη περίοδο και πρέπει να πάρουμε δυνάμεις για να αντιμετωπίσουμε τη συνέχεια που δεν προβλέπεται και ιδιαίτερα ευκολότερη.

Όμως,

επειδή δεν μπορώ να αποδεχτούμε τις "ψυχολογικές επιχειρήσεις" και τα "τρομοκρατικά χτυπήματα" που η καθημερινότητα μας επιφυλάσσει,
επειδή δεν πρόκειται να καμφθούμε από τα όσα καθημερινά μας τριβελίζουνε το μυαλό τα Μέσα,
επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να μην επωφεληθούμε από την ανάταση της Ανάστασης και της Ελληνικής Λαμπρής (φύγετε για το χωριό από σήμερα- δεν θα το μετανιώσετε!!!)
και επειδή έχει έρθει οριστικά και για τα καλά η Άνοιξη...

θα σας αφήσω με ένα μικρό κάτω απόσπασμα από τη συλλογή του Οδυσσέα Ελύτη, Mικρός Ναυτίλος που μιλάει για τα αγαπημένα μου θέματα: τα μαθηματικά, την ποίηση, την ζωή και την Ελλάδα:

T' ανώτερα μαθηματικά μου τα έκανα στο Σχολείο της θάλασσας. Iδού και μερικές πράξεις για παράδειγμα:
(1) Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
(2) Tο γινόμενο των μυριστικών χόρτων επί την αθωότητα δίνει πάντοτε το σχήμα κάποιου Ιησού Xριστού.
(3) H ευτυχία είναι η ορθή σχέση ανάμεσα στις πράξεις (σχήματα) και στα αισθήματα (χρώματα). H ζωή μας κόβεται, και οφείλει να κόβεται, στα μέτρα που έκοψε τα χρωματιστά χαρτιά του ο Matisse.
(4) Όπου υπάρχουν συκιές υπάρχει Ελλάδα. Όπου προεξέχει το βουνό απ' τη λέξη του υπάρχει ποιητής. H ηδονή δεν είναι αφαιρετέα.
(5) Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσο ίσες δόσεις που δεν μένει στο τέλος παρά η αλήθεια.
(6) Κάθε πρόοδος στο ηθικό επίπεδο δεν μπορεί παρά να είναι αντιστρόφως ανάλογη προς την ικανότητα που έχουν η δύναμη κι ο αριθμός να καθορίζουν τα πεπρωμένα μας.
(7) Ένας «αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος».




Bookmark and Share

6 σχόλια:

On 30 Μαρτίου 2010 στις 6:21 μ.μ. , zoyzoy είπε...

Όμορφα τα λόγια του Ελύτη που διάλεξες να πείς τις ευχές σου Καημέ μου.
Εύχομαι ολόψυχα να'ναι η πιο χαρούμενη η πιο ανέμελη Ανάσταση από τα καθημερινά με τους ανθρώπους που αγαπάς!

Με φιλιά θαλασσινά!!

 
On 30 Μαρτίου 2010 στις 9:08 μ.μ. , kariatida62 είπε...

Mε τι επιλεγμένα όμορφα λόγια μας αποχαιρετάς
για τις αναστάσιμες μέρες...
Νάσαι καλά και νάχεις μια Χαρούμενη Ανάσταση κοντά με τους ανθρώπους π'αγαπάς!
Φιλί της αγάπης κι'απο μένα!

 
On 1 Απριλίου 2010 στις 8:29 μ.μ. , Ανώνυμος είπε...

Καημέ μου, θα σε χαιρετήσω κι εγώ με λίγα λόγια από ένα διήγημα του Παπαδιαμάντη, που στο μυαλό μου είναι άρρηκτα δεμένος με την Ελληνική Λαμπρή.
(Ελπίζω η γλώσσα να μη πέσει πολύ βαριά)
" Τὸ Μέγα Σάββατον δέ, μικρὸν μετὰ τὰ μεσάνυκτα, ἡ μήτηρ ἐξύπνισε τὸν Εὐαγγελινὸν καὶ τὴν Μόρφω, κ᾿ ἐνῷ σήμαιναν διὰ μακρῶν οἱ κώδωνες ἐπῆγαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν ὅπου ἐψάλη τὸ «ὦ γλυκύ μου ἔαρ» καὶ ἄλλα ἀκόμη παθητικὰ ἄσματα. Εἶτα οἱ πιστοὶ ὅλοι μὲ ἀνημμένας λαμπάδας ἐξῆλθον εἷς τὸ ὕπαιθρο, ὑπὸ τὸ ἀμαυρωθὲν φέγγος τῆς φθινούσης σελήνης, ἐνῶ ἡ αὐγὴ ἔλαμπεν ἤδη ροδίνη καὶ ξανθή, προπέμποντες τὸν Ἐπιτάφιον ἀγλαόφωτον μὲ σειρᾶς λαμπάδων. Καὶ ἡ αὔρα πραεῖα ἐκίνει ἠρέμα τὺς πυρσούς, χωρὶς νὰ τοὺς σβήνῃ καὶ ἢ ἄνοιξις ἔπεμπε τὰ ἐκλεκτότερα ἀρώματά της εἰς τὸν Παθόντα καὶ ταφέντα, ὡς τὰ συνέψαλλε καὶ αὐτή, «ὦ γλυκύ μου ἔαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον!» καὶ ἡ θάλασσα φλοισβίζουσα καὶ μορμύρουσα παρὰ τὸν αἰγιαλὸν ἐπανελάμβανεν, «οἶμοι γλυκύτατε Ἰησοῦ!». Τὰ δὲ παιδία προπορευόμενα τῆς πομπῆς, μεγαλοφώνως ἔκραζον: Κύριε Ἐλέησον! Κύριε ἐλέησον! Ὁ Εὐαγγελινὸς ἐψέλλιζε μετὰ τῶν ἄλλων: Κύιε ἔησον! Κύιε ἔησον!
Καὶ ὕστερον, ὅταν ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, διαλύων τὴν ἀπαραίτητον ὁμίχλην τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, (ἥτις καθιστᾶ μελαψὴν μιγάδα τὴν ἡμέραν καὶ παμμέλαιναν ἀράβισσαν τὴν νύκτα) ὁ Εὐαγγελινὸς ἐξύπνησεν ἀπὸ τὰ βελάσματα τοῦ ἀρνίου, τὸ ὁποῖον ἠτοιμάζετο νὰ σφάξῃ διὰ τὴν οἰκογένειαν τοῦ καπετὰν Κομνιανοῦ ὁ γείτονας Νικόλας, ὁ σύζυγος τῆς Μηλιᾶς."

Σου εύχομαι να περάσεις όμορφες γιορτές, με... "αγλαόφωτο Επιτάφιο" και μια πολύ χαρούμενη Ανάσταση (και μη μάθω ότι είσαι στη Λευκάδα : θα ζηλέψω πολύ-μα πάρα πολύ!)
Φιλιά
Χουλκ
(houlk.wordpress.com)

 
On 2 Απριλίου 2010 στις 2:28 μ.μ. , Γ.Π. είπε...

@zoyzoy, καλή μου νησιώτισσα σε ευχαριστώ για τις ευχές σου και θέλω να σου ευχηθώ να περάσεις και εσύ υπέροχα. Και ελπίζω να έχεις και κάποιες από αυτές τις μέρες τον φαντάρο σου κοντά σου!

 
On 2 Απριλίου 2010 στις 2:31 μ.μ. , Γ.Π. είπε...

@Kariatida, καρυάτιδά μου εύχομαι η Λαμπρή που πλησιάζει να φωτίσει τις μέρες και τις καρδιές μας!
Καλά να περάσεις!!

 
On 2 Απριλίου 2010 στις 2:36 μ.μ. , Γ.Π. είπε...

@houlk, Λαμπρή μου Χουλκ σε ευχαριστώ για το "ταξίδι" που μου χάρισες σ εποχές αθώες, απλές αλλά περασμένες. Εύχομαι να είσαι καλά και να περάσεις αυτές τις μέρες όσο το δυνατό πιο χαρούμενα γίνεται.

Υ.γ.Δεν χρειάζεται να με ζηλέψεις γιατί το φετινό Πάσχα μας βρίσκει στην Αθήνα με το πένθος για τον παππού Καημό και ταυτόχρονα με την γιαγιά σε πολύ δύσκολη κατάσταση,έτοιμη να τον ακολουθήσει όπως έκανε τα τελευταία 70 χρόνια!